2/3/11

Ἀγαπητοί συνάδελφοι,

τίς τελευταῖες μέρες ὑποτίθεται ὅτι λόγῳ διαβουλεύσεως μέ τήν “κυβέρνηση” τοῦ συγκοινωνιακοῦ νομοσχεδίου βρισκόμαστε σέ μορατόριουμ κινητοποιήσεων. Ἐπ'αὐτοῦ ἔχω νά παρατηρήσω τά κάτωθι, ὄχι ἀπαραιτήτως κατά σειρά σπουδαιότητος:
  1. Ὡς ἐπαγγελματία τῶν μεταφορῶν μέ προσβάλλει βάναυσα ἡ ὅποια διαπραγμάτευση μέ κρατικούς ἀξιωματούχους στερούμενους οὐ μόνον κάθε ἐπαγγελματικῆς γιά τό ἀντικείμενό μας καταλληλότητας, ἀλλά κυρίως κάθε ἠθικῆς ὑποστάσεως γιά ὁποιοδήποτε δημόσιο λειτούργημα. Τοὐναντίον φρονῶ ὅτι τά ὁποιαδήποτε αἰτήματά μας πρέπει ἀπαραιτήτως νά συνοδεύονται ἀπό τήν προϋπόθεση πολιτικῆς καθάρσεως τοῦ ὑπουργείου ἀπό τά ἀποβράσματα τῆς ληστοσυμμορίας Τσιόκα πού εἶναι διορισμένα σέ ὅλο τό φάσμα τῶν ἐπιχειρήσεών μας. Εἶναι πασίδηλο ὅτι αὐτοί ἔχουν σά βασικό στόχο ἐπωφελούμενοι ἀπό τήν ἀναμπουμπούλα τῆς οἰκονομικῆς συγκυρίας νά ἐπιρρίψουν στό ΔΝΤ τίς ἁρπαχτές πού σκοπεύουν νά κάνουν πρός ὄφελος τῶν ἰδίων καί τῶν πραγματικῶν ἐντολέων τους. Διαφαίνονται ἥδη τά διαπλεκόμενα ἐπιχειρηματικά συμφέροντα τά ὁποῖα κλήθηκαν νά ὑπηρετήσουν μέσῳ τῶν ὑπεργολαβιῶν καί τῶν ἐκποιήσεων δημοσίας σιδηροδρομικῆς περιουσίας, πού μπροστά τους θά ὡχριᾶ τό σκάνδαλο Βατοπεδίου.
ΑΡΑ, σάν πρώτιστο ζήτημα πρέπει νά προβάλουμε μέ θάρρος τίς κυρίως ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ (περιλαμβανόμενης καί ἀπεργίας, ἀλλά καί ἄλλων τρόπων) προκειμένου νά ἀποπεμφθοῦν ἀτιμωτικά ἀπό τό ὑπουργεῖο κλίκες τύπου Τσιόκα καί γνωστοί ἑγκάθετοι σύμβουλοι-τσιράκια συγκεκριμένων διαπλεκόμενων μεγαλοεπιχειρήσεων.
  1. Σχετικά μέ τήν ἐταιρική διάρθρωση παρουσιάζονται τά ἑξῆς προβλήματα συγκοινωνιο-τεχνικο-οικονομικά, πού δέν προβάλλονται προσηκόντως μέσα στή θύελλα τῶν μισθολογικῶν μας θεμάτων:
  • Eἶναι ἀφροσύνη νά ἀποχωρισθοῦν τά τρόλλεϋ ἀπό τά μέσα σταθερᾶς τροχιᾶς. Τό τρόλλεϋ σάν ὑβριδική τεχνολογία λειτουργεῖ ὡς «γέφυρα» ὀργανωτικά μεταξύ σιδηροδρομικῆς καί ὁδικῆς συγκοινωνίας. Τό ἠλεκτρομηχανολογικό καί ἐνεργειακό σκέλος των ταυτίζεται μέ τό τράμ, ἐνῷ τό ὀχηματοτεχνικό σκέλος των μέ τό λεωφορεῖο. Εκτός λίαν πρώιμων περιόδων ἀνάρχου ἐπεκτάσεως ἀνταγωνιστικῶν ἐταιριῶν σέ διάφορες ἀστικές γραμμές, δέν ἐμφανίσθηκε ποτέ περίπτωση ἑνιαίου φορέα τῶν τρόλλεϋ ξεχωριστοῦ ἀπό τόν ἑνιαῖο φορέα τῶν τράμ, ἀποτελεῖ παγκοσμίου πρωτοτυπίας νεοελλαδική ὀργανωτική ἠλιθιότητα, πού θά γελᾶνε ὅλες οἱ κατά τόπους «τρόικες» καί κάθε πικραμένος. Έπί πλέον τέτοιος διαχωρισμός θά δημιουργήσει τριβές μεταξύ μας κατά τήν ἀπαραίτητη ἀντικατάσταση τῶν τρόλλεϋ ἀπό τράμ. Άπό τήν ἄλλη μεριά, τυχόν αὐτονόμηση τῶν θερμικῶν μόνο λεωφορείων διευκολύνει ἐξαιρετικά μελλοντική ἐκχώρησή τους, καί μάλιστα μέ τό τριτοκοσμικό Καραμανλομητσοτακικό θεσμό τῶν ΚΤΕΛ πού κατέστρεψε τίς συγκοινωνίες πανελλαδικά γιά 70 χρόνια! ΑΡΑ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΕΝΙΑΙΟ ΦΟΡΕΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΘΥΓΑΤΡΙΚΗ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟΥ ΣΚΕΛΟΥΣ ΣΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ, ὅπως προστάζει κάθε τεχνοκρατική προσέγγιση ἀκόμα καί σέ καπιταλιστικό καθεστώς (ἐκτός Μπανανίας φυσικά).
  • NOMEN EST OMEN: Οἱ τίτλοι τῶν νέων προβλεπομένων ἐταιριῶν ἀπό μόνοι τους καταδεικνύουν τήν παιδαριώδη ἠλιθιότητα τῶν συντακτῶν. Πῶς μποροῦν ἱστορικά λογότυπα πού ἔχουν συνυφανθεῖ μέ τή μοναδική ποιοτική συγκοινωνιακή ἐξυπηρέτηση τοῦ Λεκανοπεδίου μεταπολεμικά νά ἀπεμποληθοῦν χάριν της βλακώδους ἐπωνυμίας “Σταθερές Συγκοινωνίες” (χωρίς κἄν γεωγραφικό προσδιορισμό), λές καί ὑπάρχουν καί “Ἀσταθεῖς Συγκοινωνίες” ἤ κάτι παρόμοιο! Ἄν ἱδρυόταν ξεχωριστή ἐταιρεία ἀστικῶν σιδηροδρόμων (ἀπευκταῖο ὅπως εἴπαμε), τίτλοι τοῦ στύλ “ATTIKEΣ ΤΡΟΧΙΕΣ” η «ATTIKEΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ» θά ἐξασφάλιζαν καλύτερα τήν ἀπαραίτητη συνέχεια δημόσιας εἰκόνας.
  1. Καμμιά ὑπεργολαβία δέν ἀνεχόμαστε διότι ἀποτελεῖ σταδιακή ΥΠΟΥΛΗ ἰδιωτικοποίηση δραστηριοτήτων, καί μάλιστα ὄχι σέ καταξιωμένες ἐπιχειρήσεις τεχνολογικῆς αἰχμῆς, ἀλλά σέ παράσιτα-νταβατζῆδες. Πρέπει νά κάνουμε ἀρχή ἀποβάλλοντας μέ τσαμπουκά ΤΟ ΤΑΧΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΝ κάθε προϋπάρχοντα ὑπεργολάβο σέ σεκιούριτυ, καθαρισμό, συντήρηση κλιμάκων κ.λπ. ‘Από δηλώσεις τοῦ διαβόητου ψευτοθεολόγου ἀπατεῶνα προκύπτει πώς προετοιμάζει κιόλας στά σκαριά τήν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ὑπεργολαβία γιά τό σύστημα κομίστρου.
  2. Παρεμπιπτόντως γιά τό κόμιστρο πρέπει -καί δυνάμεθα πρακτικά- νά τορπιλίσουμε στήν πράξη εὐθαρσῶς κάθε ἀνατίμηση στήν πλάτη τῆς χειμαζόμενης κοινωνίας, νά στηρίξουμε τή βιώσιμη κινητικότητα μέ δίκαιο σύστημα χρηματοδοτήσεως (καί δικαιότερη ἐνδεχομένως δομή κομίστρου). Ίδιαιτέρως νά μείνει ἀνεφάρμοστη ἡ ἀπαράδεκτη Δρακόντεια ῥύθμιση 60πλάσιου προστίμου, πού τό τριπλασίασαν οἱ τύραννοι ἀπό τό ἀρχικό 20πλάσιο.
  3. `Η μάχη γιά τούς ἀπολυμένους πρέπει νά δοθῆ στή βάση γενικότερης ἀντιμετωπίσεως τῆς ἐξοντωτικῆς ἐντατικοποιήσεως στή συγκοινωνιακή ἐργασία καί οὐχί ἐπί φιλοτομαριστικῆς βάσεως τύπου «ἀς ἐπαναπροσληφθοῦν κουτσά-στραβά οἱ δικοί μας καί σκασίλα μας γιά γενικές ἀρχές», κάτι τέτοιο δέν συγκινεῖ βέβαια τήν κοινή γνώμη καί πιθανόν ἐπενεργεῖ ἀρνητικά ἐπικοινωνιακά.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΕΞΙΟΥΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΥΣ, ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΤΟΥΣ ΑΜΑΘΕΙΣ ΑΡΠΑΓΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΞΕΝΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΕΧΘΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΩΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΡΧΥΤΕΡΑ!

APXEION Blogs