παρατιθέμενο ῥυπαρογράφημα κάποιου ...γλίτσα ἤ κάτι τέτοιο, πού προαναγγέλλει ἥδη μέ τήν ἐπικεφαλίδα του τόν ἐμετό πού πρόκειται νά ἀκολουθήσει στή διαβόητη ἐξυπνακίστικη λάιφ-στάυλ φυλλάδα "Ἄθενς Βόις" μέ τά συχνά ἀντιδραστικο-απολιτίκ δημοσιεύματα. Θά ἀπαξιώσουμε τίς ἀρλοῦμπες του, ἀφοῦ πρῶτα δοῦμε τό ποιόν αὐτοῦ πού τίς γράφει, ὥστε νά κατανοήσομε γιατί τίς γράφει καί νά τίς ἀντιμετωπίσομε εὔστοχα.
BEBAIA, ἡ ὅλη του φρασεολογία παραπέμεπει ἀπ'εὐθείας σέ δεξιό τῆς χειρίστης ὑποστάθμης, κανείς ἀρθρογράφος ἀξιοπρεποῦς πολιτικῆς τοποθετήσεως δέν γράφει ποτέ τέτοιες ἀντεργατικές κατινιές. Ἀνατρέχοντας κανείς σέ ἄλλα δημοσιεύματά του ἀνακαλύπτει μία διαρκῶς ἀντιδραστική καί ἀντικομμουνιστική πλειοδοσία, χειρότερη καί ἀπό πολλῶν ἰθυνόντων δεξιῶν κομμάτων, μέ σχολιασμούς τό ἴδιο ῥηχούς σάν αὐτούς πού βλέπομε στό παρατιθέμενο, μέ μένος κατά τῶν Κάστρο & Τσάβες κ.λπ. Ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἀναλίσκεται σέ ἐκ δεξιῶν "κριτικές" τῶν ἄλλων θλιβερων ὀππορτουνιστῶν τῆς κλίκας Τσίπρα, "κατηγορῶντας" τους ὡς φιλοκομμουνιστές καί τά παρόμοια, κατά τά ἄλλα δε τό παίζει κωλογλύφτης τῶν "ἐπιχειρηματιῶν". Οἱ κοινωνοί τῆς λενινικῆς παιδείας δέν χρειάζεται νά μᾶς διαβάσουν παρακάτω, ἥδη κατανόησαν πλήρως περί τίνος πρόκειται. Ὅσοι ὅμως ἀναγνῶστες προβληματίζονται ἀπό τά ἐμέσματά του ἔστω καί κατ'ἐλάχιστο, καλό εἶναι νά ῥίξουν μιά ματιά στό πῶς ἀποδομοῦνται τέτοιες περιπτώσεις καί γιά νά ἐνδυναμώσουν τήν ταξική τους αὐτοπεποίθηση καί νά χαλυβδωθοῦν ἀντισυστημικά. Ὅσο γιά τή φυλλάδα του, τά πολλά λόγια περιττεύουν, ὅλα τά ἄρθρα γνώμης εἶναι γραμμένα ἀπό φιλοσυστημικά τομάρια σάν τή Σώτη Τριανταφύλλου καί τόν ἀποστάτη Βουλαρίνο, πού πασχίζουν νά προσδώσουν κῦρος στούς ἐργατοβόρους ἐντολεῖς τους.
Ἄτομα σάν καί δαῦτον εἶναι κλεισμένα στίς μαγειρεμένες ψευδοστατιστικές τους (πού θά ἀποδομήσουμε πλήρως) καί ἐπίπλαστες, εἰκονικές "πραγματικότητες" πού δημιουργοῦν αὐτοί καί οἱ πάτρωνές τους χωρίς συναίσθηση τοῦ ὑλικοῦ κόσμου τῆς παραγωγῆς. Ἀνάλυση στό συγκεκριμένο ῥυπαρογράφημα δέν ὑπάρχει, παρά μόνο ἀτάκτως ἐρριμμένοι κακοχαρακτηρισμοί δίχως λογική (οἰ ὁποῖοι θά τοῦ ἐπιστραφοῦν στό πολλαπλάσιο), ἁπλᾶ γιά τή δημιουργία ἀρνητικοῦ κλίματος, ἤ ἑνίοτε ὑπονοῶντας ἕνα ἀνομολόγητο, στρεβλό καί ἀρρωστημένο σκεπτικό. Γιά παράδειγμα ἡ ἀναφορά σέ "προνομιούχους". Ὡς προνόμιο προφανῶς θά ὁρίζαμε τήν κατ'ἐξαίρεση εὐνοϊκή μεταχείριση κάποιων πέρα ἀπό τίς προβλέψεις τοῦ νόμου. Προνόμιο π.χ. κυριολεκτικά ἀποτελεῖ ὁ ὅποιος μειωμένος φορολογικός συντελεστής σέ κάποιες περιοχές, ἡ ἀσυλία τῶν βουλευτῶν καί τά σχετικά. Κάτι ἀντίστοιχο γιά τό προσωπικό τοῦ μετρό δέν ὑφίσταται πέρα ἀπό τούς σολοικισμούς πού μηρυκάζει ὁ τυπᾶκος.
Ξεκινᾶ τόν λίβελλο μέ φτηνές εἰρωνεῖες. Tά λοιδωρούμενα λόγια τοῦ προέδρου τοῦ Σ.Ε.Λ.Μ.Α. τίποτε ἄλλο δέν κάνουν, παρά συμπυκνώνουν 2 θεμελιώδεις θέσεις τῶν Μάρξ - Ἔνγκελς: Ὅτι κάθε ταξικός ἀγώνας εἶναι ἐν τέλει ἀγώνας πολιτικός, καί ὅτι ἡ ἐργατική τάξη εἶναι ἡ μοναδική καταπιεζόμενη τάξη πού μπορεῖ ἀντικειμενικά νά ἀπελευθερώσει καί ὅλες τίς ἄλλες καταπιεζόμενες τάξεις.
Ὁ ...γλίτσας δέν κάνει τόν κόπο νά μπεῖ στά προτάγματα τῆς κάθε ἀπεργίας, τίς τσουβαλιάζει ὅλες σέ 1. Ἔτσι, τοῦ διαφεύγει πώς σχεδόν ὅλες οἱ μετά μνημόνιον ἀπεργίες στό Μετρό εἶναι θεμελιωμένες πολιτικά, ταξικά, αντιμνημονιακά, καί μάλιστα μέ ὑψηλό βαθμό καί ἐπίπεδο πολιτικοποιήσεως. Πότε περισσότερο καί πότε λιγότερο συνειδητά, οἱ κινήσεις καί τό συλλογικό προϊόν τῆς δράσεως τοῦ Σ.Ε.Λ.Μ.Α. (παρά τή σκληρή κριτική καί αὐτοκριτική πού ἀσκοῦμε καί στή διοίκησή του, καί πολύ περισσότερο στά ἁπλᾶ μέλη) παίρνουν εὔσημα ὑγιοῦς ταξικῆς ἀγωνιστικότητος (ἀρκετά ἄνω τοῦ μέσου ὅρου συμβατικῶν συνδικάτων) πανελλήνια, ἀλλά καί διεθνῶς. Ἡ λύσσα κάτι τέτοιων ῥυπαρογράφων ἐναντίον μας εἶναι τίτλος τιμῆς, σημαίνει πώς ἔχουμε ἀρκετά θετικά στοιχεῖα (τά ὁποῖα βεβαίως χρἠζουν πολλαπλασιασμοῦ).
Ὁ τύπος ζεῖ σέ ἄλλο πλανήτη. Γράφει ἀσυνάρτητα πώς "έχουμε ως κύριο ενδιαφέρον την απομύζηση του κράτους μέσα από προνόμια και προσόδους" (τί διάολο εἶναι πάλι αυτές!). Νομίζει πώς τά τραῖνα κινοῦνται καί συντηροῦνται ἀπό μόνα τους! Δέν ἔχει συγκολλήσει σιδηροτροχιές μέσα σέ τοῦννελ εἰσπνέοντας τόν καρκίνο. Δέν ἔχει προπηλακισθεῖ ἀπό βανδάλους ἤ δύστροπους ἐπιβάτες. Δέν ἔχει ὑποστεῖ ἠλεκτροπληξία σέ κακοσυντηρημένους λόγῳ μνημονίου συρμούς. Δέν ἔχει ἰδέα γιά τό ἄγχος χαράξεως διαδρομῶν ἐν ὥρᾳ αἰχμῆς σέ περίπλοκους κόμβους σάν τήν Πλακεντία, ὅταν πρέπει νά ἀνακτηθοῦν καθυστερήσεις καί νά περισωθεῖ ἡ κυκλοφορία ἐπί συχνότατων καί ποικίλων δυσλειτουργιῶν. Δέν ἔχει κατέβει νά κάνει τόν κλειδοῦχο μέ τή μανιβέλλα σέ χαλασμένο ψαλίδι καί τά τραῖνα νά τόν προσπερνοῦν σέ ἀπόσταση ἀναπνοῆς. Ἥδη πρόπερσι, περί τό 1/20 τοῦ προσωπικοῦ τοῦ Μετρό πρέπει νά ῆσαν καρκινοπαθεῖς (ἀπό ὅσο μποροῦμε νά ἐκτιμήσουμε στή σκιά τῆς ἐργοδοτικῆς ὀμερτά περί τίς ἐπαγγελματικές νόσους). Τώρα, ποῦ ἐμπεριέχονται ἡ "απομύζηση" καί οἱ "πρόσοδοι", μόνο ἡ χαρτορρίχτρα του θά μπορεῖ νά μᾶς διαφωτίσει. Καί φυσικά οὔτε λέξη γιά τήν πανθομολογούμενη ποιοτική ὑπεροχή τῆς ἐξυπηρετήσεως στό Μετρό σέ σχέση μέ κάθε ἄλλο συγκοινωνιακό μέσο (καί κυρίως μέ τά τρισάθλια ἰδιωτικά τριτοκοσμικά ΚΤΕΛ τῶν φίλων του)
Τώρα, γιά τίς αὐτοδιαψευδόμενες "στατιστικές" τῆς ἀδελφῆς σκουπιδοφυλλάδας πού ἐπικαλεῖται, τῆς «Καθημερινής»: στο μετρό δέν απασχολούνται 2.562 άτομα, ἀλλά περί τά 1600 (μέ τίς ἐπαναπροσλήψεις). Ἡ ἀναγωγή σέ 14 μισθούς εἶναι γκαιμπελίστικη, ἀκόμη καί μεσ'στήν ἀσχετοσύνη τους οἱ λιβελλογράφοι σίγουρα γνωρίζουν ὅτι μᾶς ἔχουν καταργήσει τά δῶρα. Ἡ "μέση" λοιπόν μισθολογική δαπάνη δέν εἶναι καθόλου μέση, ἀλλά φουσκώνεται τεχνητά ἀπό ἀπολαβές συναδέλφων ἐκτός Μετρό. Ἀλλά καί στούς ἐντός Μετρό νά περιοριζόταν, δέν εἶναι χαρακτηριστική ἡ "μέση τιμή", ἀλλά ἡ ΜΕΣΑΙΑ (δηλαδή οἱ ἀποδοχές τοῦ 800στοῦ ἀπό τούς 1600 ἐργαζομένους). Ὅχι καί νά συνυπολογίζονται οἱ ἀποδοχές τῶν ὅποιων ἐλίτ γιά δημιουργία ἐντυπώσεων γιά τούς ὑπόλοιπους!
Ἡ ὅποια μισθολογική δαπάνη ἐπικαλεστεῖ κανείς πρέπει νά λάβει ὑπ'ὄψη της τήν ἀπάνθρωπη ἐντατικοποίηση καί ὑπερεργασία λόγῳ ὑποστελεχώσεως, μέ ἀπαράδεκτα πολλές ὑπερωρίες, δεδουλευμένα ρεπό καί ἀπωλεσθεῖσες ἄδειες! Οἱ αυξήσεις είναι νοσηρή διαστρέβλωση, οἱ καθαρές ἐτήσιες ἀποδοχές μας σέ σχέση μέ τό 2009 ειναι κατά 53% μειωμένες. Τό ψευδοέλλειμμα πού ἐπικαλεῖται δέ βγαίνει ἀριθμητικά. Πῶς μέ μισθολογικές αὐξήσεις μὀνο 2-4% καί ἀνατίμηση κομίστρου κατά τό 1/6 βγαίνει τό δῆθεν ἔλλειμμα τῶν 32,5 εκ. ευρώ? Ἡ πραγματικότητα εἶναι ἁπλῆ:
Οἱ λαθρόχειρες δυνάστες μας ἀλλαξαν τό λογιστικό τρόπο ὑπολογισμοῦ, προσμετρῶντας αὐθαίρετα τέλος χρήσεως ὑποδομῶν στήν τ. μητρική ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ προκειμένου νά ἐπικαλεσθοῦν ἐλλειμματικότητα γιά νά δικαιολογήσουν διάφορες μορφές ἰδιωτικοποιήσεως ἐπιλεγμένων ἤ καί ὅλων τῶν συγκοινωνιακῶν δραστηριοτήτων. Γιά νά μήν ξεχνιόμαστε: καμμία ἐπιβατική σιδηροδρομική ἐπιχείρηση διεθνῶς δέν δικαιολογεῖται νά παρουσιάζει κερδοφορία ὑπό ὁποιοδήποτε λογιστικό μοντέλο. Ἄν συμβαίνει αὐτό, τότε ὀφθαλμοφανῶς κλέβει ἀπό τήν ἀξία τῆς ἐργασίας τοῦ προσωπικοῦ ΚΑΙ ἀπό τό ὑπέρογκο κόμιστρο γιά τόν ἐπιβάτη. "Κερδοφορία" στό Μετρό δέν θά εἶχε ὑπάρξει χωρίς τήν ἐκτεταμένη ἀθλια, ἐπικίνδυνη καί παράτυπη ὑποστελέχωση μέ τήν ἀπαράδεκτη δική μας ἀνοχή. Καί κυρίως, ποτέ μα ποτέ δέν ἀποσβέννυται κόστος κατασκευῆς ὑπογείου βαρέως μετρό. Τό ὑπόγειο μετρό εἶναι μία πανάκριβη λύση, πού χρηματοδοτεῖται ἀπό τό κοινωνικό σύνολο ὡς θεραπεία σέ μία ἀνεπιθύμητη πολεοδομική ὑπερεκμετάλλευση πρός ὄφελος ἀετονύχηδων τοῦ ρήαλ ἐστέητ. Ὅλα τά ἀλλα πού λέγονται εἶναι Θατσερικές μπουρδολογίες μέ στόχο τό "διαίρει καί βασίλευε" μεταξύ κατηγοριῶν ἐργαζομένων καί ἀνέργων. Τό πῶς πρέπει νά καλύπτονται οἱ πόροι λειτουργίας τῶν Μ.Μ.Μ. εἶναι μία περίπλοκη ἱστορία, πού ἐκφεύγει τῆς ἀποστομώσεως ἑνός ἀρλουμπολόγου.
Εἶναι ἀπαραίτητο νά πετάξομε πέρα κάθε ἁβροφροσύνη ὅταν ἀντιμετωπίζομε Γκαιμπελίσκους αὐτῆς τῆς ὑποστάθμης, παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στή δική μας ψυχολογική θωράκιση γιά τήν
πού ὀφείλομε νά κλιμακώσομε, ὅσο καί γιά τήν ὄξυνση τοῦ κλίματος ταξικοῦ μίσους πού τό ξέσπασμά της ἀπαιτεῖ νά καλλιεργήσουμε.
Posts
