5/21/24

Ἀσφάλεια συγκοινωνιῶν στό ναδίρ

Πρόχειρες σημειώσεις
πάνω στό σχεδιασμό λειτουργίας & δράσεως τῶν ὀργάνων ὑγείας & ἀσφάλειας

Πρόλογος: quo vadis, Ε.Υ.Α.Ε ?

Ἀπό ποῦ νά ξεκινήσει καί ποῦ νά τελειώσει κανείς... Τό κουβάρι τῶν προβλημάτων πού συσσωρεύονται στά διάφορα κιτάπια τῆς ἡμετέρας Ε.Υ.Α.Ε. ἔχει ἰδιότητες χιονοστιβάδας καί Λερναίας Ὕδρας ταυτόχρονα. Μία πλήρης, ἀναλυτική λίστα πιθανότατα θά περιεῖχε πολλές ἑκατοντάδες καταχωρήσεων. Οἱ ἀλληλεμπλοκές καί οἱ ἀλληλεπιδράσεις μεταξύ τους εἶναι ἐπίσης περίπλοκες.

Τό χάος εἶναι μοιραῖο νά μεταφερεται σέ κάποιο βαθμό καί στή δραστηριότητα τῆς ἴδιας τῆς ἐπιτροπῆς καί νά τήν ὑποχρεώνει ENIOTE σέ σπασμωδικές καί ἀποσπασματικές κινήσεις. Ἡ κατάσταση μᾶς χαώνει τόσο συλλογικά ὡς σῶμα, ὅσο καί ἕναν-ἕναν μας ξεχωριστά. Μία πολύ σημαντική ἔνδειξη τοῦ ἀπελπιστικοῦ τῆς καταστάσεως εἶναι ὅτι ὁ ῥυθμός ἐπισωρεύσεως ζητημάτων εἶναι πολύ ταχύτερος ἀπό ὅσο δύναται ἡ Ε.Υ.Α.Ε. νά ἐπεξεργασθεῖ στοιχειωδῶς ἤ ἔστω νά καταγράψει ἀξιοπρεπῶς. 'Αναπόφευκτα, τοῦτο λειτουργεῖ μέ τή σειρά του διαλυτικά στή γραφειακή - διαχειριστική αὐτοϋποστήριξη τῆς Ε.Υ.Α.Ε, μήν ἀφήνοντας σχεδόν καθόλου περιθώρια γιά ἐργασίες ρουτίνας - διοικητικῆς ὀργανώσεως.

Οὐχ'ἧττον, χρειάζεται νά ἀναλυθεῖ ἡ κατάσταση ἐφ' ὅλης τῆς ὕλης καί ἔξω ἀπ' τά δόντια , νά ἔχουμε μία συνολική εἰκόνα τοῦ συγκοινωνιακοῦ ἐπαγγελματικοῦ τοπίου στήν Ἑλλάδα κατά τά σκέλη πού μᾶς ἀφοροῦν καί τή συναίσθηση τοῦ ποῦ πατᾶμε, ἀνεξαρτήτως τοῦ τί μπορουμε ρεαλιστικά νά ἐπιτύχουμε στό τέλος.

Διερεύνηση τῆς θεσμικῆς καί ὀργανωτικῆς διαλύσεως τῶν ἀστικῶν -καί ὄχι μόνο- σιδηροδρόμων στήν Ἑλλάδα

Οἱ ρίζες τῶν πλοκαμιῶν τῆς Λερναίας Ὕδρας τήν ὁποία ἀναφέραμε παραπάνω εἶναι κοινές, ἰχνηλατήσιμες καί, ὅσο ἀπίστευτο καί ἄν φαίνεται, μετρημένες στά δάχτυλα:

ρίζες ὀφειλόμενες στό γενικότερο περίγυρο

Στήν Ἑλλάδα ἡ κουλτούρα ποιότητος καί ἐπαγγελματισμοῦ εἶναι ἐξασθενημένη, ἐνῶ κυριαρχεῖ ἡ κουτοπονηριά τῶν κοντόφθαλμων "ἐξοικονομήσεων" καί ἡ κακῶς ἐννoούμενη "μαγκιά". Ἔτσι:
  • Ἡ τήρηση κανόνων εἶναι γιά τά κορόιδα
  • Οἱ "πατέντες" καί οἱ "ταρζανιές" ἐκλαμβάνονται ως δείγματα ἐπαγγελματικῆς "μαγκιᾶς".
  • Ἡ ἀσφάλεια εἶναι πάρεργο γιά τό κάθε στέλεχος, στό βαθμό πού κατορθώνει νά πετάξει ἔγκαιρα τήν ὅποια "ὡρολογιακή βόμβα" ἀπό πάνω του ἔτσι ὥστε νά ἐκραγεῖ στή βάρδια καί στά χέρια κάποιου ἄλλου. Βοηθούμενα καί ἀπό τήν ἀχρειότητα μεγάλου μέρους τῆς Ἑλληνικῆς "δικαιοσύνης", πολλά στελέχη τῆς παραγωγῆς ἀνάγουν τούς τεχνικούς ἀσφαλείας καί ἄλλους μηχανικούς σέ ἐξιλαστήρια θύματα καί "αὐτοφοράκηδες".

    Χαρακτηριστικά, ἀκόμη καί ὁ τομέας πού θεωρεῖται καί καλά παγκόσμια κορυφαῖος, αὐτός τῆς Ἑλληνικῆς ναυτιλίας, ἔχει ἀποκαλύψει μπάχαλα ὁλκῆς μέ τά ναυάγια τῶν "ΔΥΣΤΟΣ", "ΣΑΜΙΝΑ" (καί ἄλλων, ὄχι τόσο πολύνεκρων ἀλλά ἐξ ἴσου ἀνησυχητικῶν), τή γύμνια ἐλεγκτικῶν δομῶν σάν τό ΝΗΟΓΝΩΜΟΝΑ κ.λπ.

    Δέν μπορουμε νά ἀποφύγομε τό σχόλιο ὅτι ἐνῶ ἡ Ε.Ο.Κ. ἐπέβαλε στήν Ἑλλάδα τίς διαβόητες, τερατουργηματικές, μνημονιακές "ἐνισχυμένες ἐποπτεῖες", ἀνέχαται τέτοια χονδροειδῶς "ξέφραγα ἀμπέλια" ὅπως αὐτά πού διεκτραγωδοῦμε ἐδῶ στή θεσμοθέτηση καί ἐποπτεία τῶν χερσαίων συγκοινωνιῶν, πού ἀπάδουν ἑνός ἔστω καί στά χαρτιά Εὐρωπαϊζοντος ἀστικοδημοκρατικοῦ καθεστῶτος.

    Προκειμένου νά μήν θεωρηθεῖ ὅτι τά καταμαρτυρούμενα ἐδῶ σιδηροδρομικά χάλια ἀβαντάρουν ἔμμεσα τίς ὁδικές μεταφορές, σημειώνουμε πώς καί ἐκεῖ ἡ ἀσυδοσία εἶναι ἀκόμη χειρότερη στίς συντηρήσεις τῶν ὀχημάτων, στήν "γκρίζα" ἀπασχόληση ὁδηγῶν βαρέων ὀχημάτων ἀκόμη καί 60ωρα ἑβδομαδιαίως (ἀντί 40ωρα), σέ ὑπερφορτώσεις κ.ἄ. πού τίς καθιστοῦν ἀκόμη χειρότερους "δημοσίους κινδύνους".

    ρίζες χαρακτηριστικες τοῦ κλάδου τῶν σιδηροδρομικῶν συγκοινωνιῶν

    Γιά νά μήν ἐξιδανικεύομε τό παρελθόν, ἡ ἀσφάλεια & προστασία σιδηροδρόμων ποτέ δέν ἦταν ἀξιοζήλευτες στή χώρα, συγκαταλέγονταν ἀνέκαθεν στά "Bon pour l'Orient" ἀντικείμενα, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ δῆθεν ἀξιοθαύμαστου Τρικούπη. Μεταπολεμικά δε ἡ ποιότητα ξεκίνησε κατακόρυφη πτώση. Ὁ δημόσιος τεχνικός ἔλεγχος τὼν μέσων σταθερᾶς τροχιᾶς σταδιακά ἀτόνησε, κυρίως ἕνεκα τῆς προθέσεως τῆς πολιτείας νά συρρικνωθεῖ δραστικά ἡ γεωγραφική ἔκταση καί τό εὗρος τῶν παρεχόμενων σιδηροδρομικῶν ὑπηρεσιῶν πρός ὄφελος τοῦ ντόπιου καί διεθνοῦς αὐτοκινητιστικοῦ κεφαλαίου. Ἀπό τή δεκαετία τοῦ 1970 ἡ Πολιτεία ἔπαυσε οὐσιαστικά νά ἀσχολεῖται μέ τούς σιδηροδρόμους καί τήν τεχνική ἐποπτεία τους, ἀποδυνάμωσε ποσοτικά καί ποιοτικά καί τελικά ἀπενεργοποίησε τούς ἐλεγκτικούς θεσμούς ἐπιτρέποντας μία πλήρη ἀσυδοσία, σέ βαθμό προκλητικά πρωτόγνωρο γιά Εὑρωπαϊκή χώρα, ἀκόμη καί γιά τήν πολύπαθη Βρεταννία. Ἀνέχθηκε καί ἀνέχεται χονδροειδεῖς παραβιάσεις ἀκόμη καί τῆς ἀτελοῦς καί ἐλλιποῦς νομοθεσίας, πού ἡ ἴδια θέσπισε. Ολες οι ἐναπομείνασες σιδηροδρομικές εκμεταλλεύσεις αυτοαναδείχθηκαν σέ ΚΡΑΤΟΣ ΕΝ ΚΡΑΤΕΙ ὅπου ὁ μόνος ἀπομένων ἐλέγχων εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἐλεγχόμενος.

    Καταλυτικά στόν ἀναπόδραστο αὐτό φαῦλο κύκλο ἦλθαν νά ἐπιδράσουν τά μνημόνια ἀπό τό 2010 καί δῶθε. Ὡς ἀποτέλεσμα, αὐτή τή στιγμή στήν Ἑλλάδα ἔχει ἀπωλεσθεῖ ἡ συλλογική, ὀργανωμένη καί συστηματική τεχνογνωσία λειτουργίας σιδηροδρόμων (καί χερσαίων μαζικῶν συγκοινωνιῶν γενικότερα). Ἀπομένουν κάποιοι σκόρπιοι, ὀλιγάριθμοι εἰδήμονες -ἐν πολλοῖς σέ ἀκαδημαϊκά ἤ "ψυγειοποιημένα" πόστα-, μεμονωμένοι κοῦκοι πού ἀδυνατοῦν νά φέρουν ὅποιαδήποτε "ἄνοιξη".

    Χαρακτηριστικά στοιχεῖα τῆς καταστάσεως στούς Ἀθηναϊκούς ἀστικούς σιδηροδρόμους

    Γενικά-conceptual-ὀργανωτικά

    Ἔτσι, καί τό νεόκοπο μετρό Ἀθηνῶν ἐξελίχθηκε ὡς ἕνας πειρατικός σιδηρόδρομος μέ ἔκνομη καί φασίζουσα ὀργανωτική δομή, ἔκνομη ὑποστελέχωση, ἀναξιοκρατία, ἀνεπαρκέστατη κατάρτιση καί ἀνυπαρξία κανονισμῶν σιδηροδρομικῆς ἐκμεταλλεύσεως, πού λειτουργεῖ ἐμπειροτεχνικά σάν βιντεοπαιγνίδι "στοῦ κασσίδη τό κεφάλι".
    Εἰδικότερα γιά τίς 2 γραμμές τῆς ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ἄν στηνόταν ὅπως θά ἔπρεπε ἡ προετοιμασία τῆς ἐμπορικῆς τους λειτουργίας, τά ἐγκαίνια δέν θά προλάβαιναν τίς ἐκλογές τοῦ 2000 καί ἀναμφίβολα ἡ κυβέρνηση Σημίτη θά ἐστερεῖτο τοῦ ἀνεπαίσθητου προβαδισματος πού τελικά πέτυχε ἔναντι τῆς Ν.Δ. Ἡ ἐπιχείρηση ἐκμεταλλεύσεως τῶν Ἀθηναϊκῶν ἀστικῶν σιδηροδρόμων κατ'οὐσία συνιστᾶ μία συγκεκαλυμμένη(?) ἐγκληματική ὀργάνωση, ἡ ὁποία καταληστεύει τήν ἐργατική δύναμη τοῦ προσωπικοῦ καί τό κόμιστρο πού καταβάλλει τό κοινό σέ ποσοστά μακράν ὑπέρτερα τῆς εύλογοφανοῦς, "νόμιμης" ἀπομυζήσεως πού ὑποθετικά χαρακτηρίζουν ἕνα "εὐνομούμενο", βορειοευρωπαϊκοῦ τύπου καπιταλιστικό καθεστώς.
    AYTO TO ΛΕΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ γιά τή συγκεκριμένη ἐταιρεία καί οὐχί λ.χ. γιά τόν Ο.Σ.Ε., παρά τό ὅτι στόν τελευταῖο ἐνδημοῦν καταστάσεις μεγαλύτερης ἐπικινδυνότητος. Ο πάλαι ποτέ ὅμιλος Ο.Σ.Ε. καί τά προκάτοχα ἐκείνου σχήματα ξεκίνησαν μέ κάποιο σχετικό σεβασμό στή σιδηροδρομική νομιμότητα σέ ἀντίθεση μέ τήν αὐθαίρετη παράγκα τῆς ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ & διαδόχων.
    Τό μεταφορικό ἔργο παράγεται ἀπό ἕνα παράνομα καί ἐπικίνδυνα μειωμένο ἄνθρώπινο δυναμικό.
    Λειτουργοῦν περίπου διπλάσιοι συρμοί καί σταθμοί ἀπό ἐκείνους πού ἐπιτρέπει τό διαθέσιμο προσωπικό, δηλαδή δουλεύουμε way-over-capacity (ὅπως ἐξ ἄλλου καί ὁ ΟΣΕ).
    Οἱ κρατικῆς διαχειρίσεως συγκοινωνίες βρίσκονται κάτω ἀπό διοικήσεις πού ἀποτελοῦν "ξένο σῶμα" χωρίς σιδηροδρομική κουλτούρα καί ὡς ἐκ τούτου ἰσοδύναμες μέ ἐχθρική κατοχική δύναμη. Καί οἱ ἰδιωτικές τοιαῦτες ἀποτελοῦν ἐπίσης καρκινώματα, ἀλλά ἐκεῖνες χαρακτηρίζονται ἀπό ἀχρειότητες διαφορετικῆς ὑφῆς, πού σχετίζονται μέ τήν ἴδια τή φύση τοῦ καπιταλισμοῦ.
    Ἣ ἀνεγκέφαλη τιμωρητική νοοτροπία τῶν ἀπό πάνω, ἀλλά καί τῶν ἀπό κάτω, τό ἐκδικητικό καί καννιβαλικό "σωφρονιστικό σύστημα" ἐντός & ἐκτός ἐταιρείας δυναμιτίζει τή διαύγεια καί δυσχεραίνει τή διερεύνηση περίπλοκων συμβάντων.

    Χαρακτηριστική ἡ ἐπιβολή ομερτά μέσῳ καί πειθαρχικῆς κατατρομοκρατήσεως δεκάδων ἐργαζομένων πού κατά καιρούς διεκδίκησαν συνθῆκες στοιχειώδους ἀσφάλειας.

    Ἐξειδικευμένες παρατηρήσεις

    Ἐλάχιστα highlights ἐνδεικτικά, δέν εἶναι στόχος ἐδῶ ἡ ἐξαντλητική παρουσίαση ὁλόκληρων "πακέττων".

    Ἔλλειψη τεχνογνωσίας κυκλοφορίας & ἐλιγμῶν

    Προαναφέραμε πώς τό Μετρό λειτουργεῖ ἐμπειροτεχνικά σάν βιντεοπαιγνίδι. Δέν ἔχει διατυπωθεῖ κάποιο θεωρητικό κυκλοφοριακό μοντέλο, ἁπλᾶ κάποιοι "χειρίζονται" τήν τηλεδιοίκηση καί τό Α.Τ.Ο. τῆς ἀεί καί πανταχοῦ παρούσης Ζῆμενς. Δέν ὁρίζεται πουθενά τί εἶναι "Σταθμός", τί εἶναι "Σταση", τί εἶναι "Τμῆμα Ἀποκλεισμοῦ" (κινητό & σταθερό), τί εἶναι "διασταύρωση", καμμία ἀπό τίς δεκάδες ἔννοιες τὴς σιδηροδρομικῆς κυκλοφορίας.

    Ὡς ἀποτέλεσμα, τό προσωπικό διαχειρίσεως τῆς κινήσεως εἶναι εὐεπίφορο σέ κυκλοφοριακά ἐπικίνδυνες πρακτικές λόγῳ ἀγνοίας στοιχειώδους δυναμικῆς τῆς σιδηροδρομικῆς κυκλοφορίας.
    Ἐρωτοῦμε: Ὁ νόμος σταματά στή Δουκίσσης Πλακεντίας? Ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως οἱ νόμοι τοῦ ¨κράτους¨? (ὁ Θεός νά τό κάνει κράτος, ἀλλά λέμε τώρα)

    Ἡ ἐντύπωση πού προσπαθοῦν νά καλλιεργήσουν στελέχη τῆς ἀνωτάτης διοικήσεως στίς θεσμοθετημένες τριμερεῖς διαβουλεύσεις μέ τήν Ε.Υ.Α.Ε. εἶναι ὅτι βασει κάποιων ὀμιχλωδῶν, ἀνεξήγητων παραδοχῶν, ἡ ἐπιχείρηση μέ τό σόλοικο τίτλο "ΣταΣυ" δικαιοῦται νά αὐτοεξαιρεῖται κατά τό δοκοῦν ἀπό νομοθετημένες τεχνικολειτουργικές ῥυθμίσεις περί σιδηροδρόμων! Ἤ, ἐπειδή κομμάτια τῆς νομοθεσίας εἶναι "πολύ παλιά" δέν δεσμεύουν εἰδικά ἐμᾶς, λές καί οἱ νόμοι ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως. Ὡς μοναδικό θεσμό ἀπαιτοῦν νά ἐφαρμόζουν τήν ἀνεξέλεγκτη "διευθυντική δικτατορία" σύμφωνα μέ τίς ἑκάστοτε προτεραιότητές τους. Ἡ ἀλαζονική ἡμιμάθεια συνεζευγμένη μέ τήν αὐθαιρεσία εἶναι βασικός ὑπονομευτής τῆς ἀσφάλειας τῶν σιδηροδρομικῶν δραστηριοτήτων.
    Καθημερινά σχεδόν βιώνουμε στά ἁμαξοστάσια τήν ἀπουσία κανονισμοῦ ἐλιγμῶν μέ τίς ἐπικίνδυνες καταστάσεις πού ἀπό τύχη δέν ἔχουν καταλήξει ἀκόμη σέ ἀκρωτηριασμούς ἤ καί χειρότερα.
    Ἡ τεχνογνωσία σέ καθαρά μηχανοτεχνικό ἐπίπεδο συντηρήσεως ἐξοπλισμῶν εἶναι μέν σέ αἰσθητά καλύτερο ἐπίπεδο ἀπό τήν κυκλοφοριακή τεχνογνωσία, ἀλλά καί ἐδῶ ὑπάρχουν σοβαρά φάουλ στήν ἀπασχόληση τῶν ἐνδεδειγμένων γιά τήν κάθε ἐργασία εἰδικοτήτων.
    Τό Τμῆμα Ἐκπαιδεύσεως ὑπερβαίνει ἑαυτόν σέ φιλότιμη, ποιοτική καί πρωτοποριακή δουλειά, ἀλλά μέσα στά ἀσφυκτικά πλαίσια τῆς λειτουργίας ἡ ἀποτελεσματικότητά του "πνίγεται". Ἕνα βασικό αἴτιο εἶναι ὅτι μέ τήν ἐργασιακή ἐντατικοποίηση δίδεται σχεδόν μηδενικός χρόνος στό προσωπικό γιά:
    • συνεχιζόμενη ἐκπαίδευση
    • ἐπανεκπαίδευση
    • μετεκπαίδευση
    • φρεσκάρισμα ἱκανοτήτων (refresh training)
    • ἀσκήσεις ἐτοιμότητος ἐκτάκτων καταστάσεων

    Παράτυπη κακοστελέχωση σταθμῶν & ἁμαξοστοιχιῶν

    Κατ' οὐσία ὑποκατάσταση τοῦ θεσμοθετημένου προσωπικοῦ συνοδείας ἁμαξοστοιχιῶν καί ὑποβοηθήσεως τοῦ ἔργου τῶν σταθμαρχῶν ἀπό ὑπενοικιαζόμενους σεκιουριτάδες μέ φάστ-τράκ ἡμιεκπαίδευση.

    'Ανθρώπινο δυναμικό

    `Εἶχε προσληφθεῖ προμνημονιακά στήν πρώτη γραμμή ἀξιοπρεπέστατο ποσοστό προσωπικοῦ κατάλληλου γιά σιδηροδρομική σταδιοδρομία. 'Εν τούτοις:
    1. Ὑφίστανται κραυγαλέα -καί ἐν μέρει ἐπικίνδυνα- κρούσματα χρόνιου "burnout", σέ μεγάλο βαθμό ἐξ αἰτίας τοῦ πολυετοῦς μνημονιακοῦ μαστιγώματος. Τό ἐν λόγῳ burnout περιλαμβάνει χρόνια κόπωση, ἀποθάρρυνση καί παραίτηση ἀπό κάθε βελτιωτική πρωτοβουλία, ἀφοῦ σχεδόν πάντοτε αὐτές πέφτουν στό κενό. Ἐπικρέμαται δέ ἕνας ἐξοντωτικός μισθολογικός (ἐπίσης μνημονιακός) "Καιάδας" γιά ὅσους ἐκπέσουν τῆς σωματικῆς καταλληλότητος γιά ἐργασία "πρώτης γραμμῆς", σέ βαθμό πού ἐργάζονται ἄτομα ἀμφισβητήσιμης ἱκανότητας σέ safety-critical πόστα.
      Ὡς παρενέργεια τοῦ ἴδιου burnout ἔχουμε αὐξανόμενα περιστατικά "κοινωνικοῦ καννιβαλισμοῦ" καί κοινωνικοῦ ρατσισμοῦ ὄχι μόνο μεταξύ συναδέλφων, ἀλλά καί πρός ἐπιβατες.
    2. Οἱ ἀμοιβές πείνας καί ἡ ἀέναη φτωχοποίηση ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν σιδηροδρομικῶν συντελοῦν στό:
      • νά κυνηγοῦν πλεῖστοι ὅσοι ἐργαζόμενοι τήν πάσης φύσεως ὑπεραπασχόληση (ὑπερωρίες, δεδουλευμένες ἄδειες καί ρεπό κ.λπ) αὐξάνοντας γεωμετρικά τήν ἐντατικοποίηση καί τό burnout. Παράλληλα αὐτό ἀποθρασύνει τά ἀφεντικά νά μήν προβαίνουν σέ προσλήψεις. Ἐναλλακτικά, ἕνα τεράστιο ποσοστό (ίσως καί πλειοψηφικό) ἐπιλέγει ἐκτός ὡραρίου τή δεύτερη δουλειά -μαύρη ἤ μη- μέ ἀκόμη πιό ὀλέθρια ἀποτελέσματα. Ἔτσι φτάσαμε στό ἀκραῖο κροῦσμα ἐν ἔτει 2023 νά ἐργασθεῖ σταθμάρχης ἐπί ἔνα συνεχόμενο 24ωρο ἐπειδή δέν βρέθηκε κανείς ἀντικαταστάτης στό μεσοδιάστημα!
      • νά μήν προσελκύονται στά συγκοινωνιακά ἐπαγγέλματα ἱκανά καί πρόθυμα ἄτομα.
    3. 'Απουσιάζει ὄχι μόνο ἡ ἀξιοκρατία στήν ὑπηρεσιακή ἐξέλιξη τῶν ὑπαλλήλων, μά καί ὁποιαδήποτε διαδικασία σταδιακῆς προετοιμασίας καί "οἰκοδομήσεως" στελεχῶν, ὅπου οἱ ἱκανότεροι τεχνικοί θά ἐκπαιδεύονταν μεταπτυχιακά στίς διάφορες βαθμίδες τοῦ μάνατζμεντ. Σάν ἀποτέλεσμα, τό σύνολο σχεδόν τῆς ἀνωτέρας διοικήσεως διαθέτει μηδενικά διοικητικά προσόντα, μέ ὀλέθριες ἐπιπτώσεις στήν ποιότητα ὅλων τῶν δραστηριοτήτων.
      Μέ λίγα λόγια, δέν ἔχουμε κἄν κάποιους μονόφθαλμους νά προϊστανται τῶν τυφλῶν!

    Ἀριθμητική ὑστέρηση Ε.Υ.Α.Ε.

    Ἡ ἀριθμητική δύναμη κάθε Ε.Υ.Α.Ε. ὁρίζεται βάσει τοῦ Νόμου 3850/2010 μέ ἕνα ἰδιότυπο, μή ἀναλογικό ἀλγόριθμο μέ πλαφόν τά 7 ἄτομα, ὅσες χιλιάδες ἐργαζομένων καί ἄν ὑπηρετοῦν στήν ἐπιχείρηση. Ὁ μοναδικός τρόπος αὐξήσεως τῶν ἐκπροσώπων Υ & Α ἀπό κεῖ καί πάνω ὅταν παύσουν νά καλύπτουν τίς πραγματικές ἀνάγκες εἶναι ἡ δημιουργία περισσότερων τῆς μιᾶς Ε.Υ.Α.Ε, πού θά μοιράζονται τίς γεωγραφικές περιοχές δραστηριοποιήσεως τῆς ἐταιρείας. Ὁ γράφων εἶχε προειδοποιήσει ἐπανειλημμένα, ἔγκαιρα ἀλλά ἀτελέσφορα γιά τά μειονεκτήματα μίας μόνης Ε.Υ.Α.Ε. γιά τή συγκεκριμένη ἐπιχείρηση.

    Ἔτι ἀνεπαρκεστέρα καθίσταται ἡ ἀριθμητική μας δύναμη ἀπό τό ὅτι ἡ νομοθεσία Ὑγιεινῆς & Ἀσφάλειας βασίσθηκε σέ πρότυπα πολιτισμένων χωρῶν, ὅπου ἡ ἀσφάλεια ἐκλαμβάνεται ἐμπεδωμένη ὡς αὐτονόητη προτεραιότητα τοῦ καθενός καί ὄχι μόνο τῶν τεχνικῶν ἀσφαλείας καί τῶν Ε.Υ.Α.Ε. Στήν Ἑλλάδα ἡ ἀνυπαρξία βιομηχανικῆς κουλτούρας καί κουλτούρας αὐτοπειθαρχίας θά ἀπαιτοῦσε πιθανόν ἀνά πεντάδα ἐργαζομένων ἄλλους τρεῖς (σέ ὅλα τά ιεραρχικά ἐπίπεδα) γιά νά κάνουν τό "χωροφύλακα" ἀποτρέποντας παραβιάσεις ἀσφάλειας !(ὄχι μόνο σέ μέλη Ε.Υ.Α.Ε., ἀλλά σέ κάθε λογῆς θεματοφύλακες Υ & Α)

    Ἐδῶ σημειώνουμε καί τό ἐλάττωμα τῆς νομοθεσίας, πού ἐξαρτᾶ τήv ἀριθμητική δύναμη τῶν Ε.Υ.Α.Ε. & τῶν τεχνικῶν ἀσφαλείας ἀπό τόν συνολικό ἀριθμό τῶν ὑπαλλήλων καί ὄχι τῶν ἀνθρωποωρῶν. Ἔτσι προκύπτει τό ὀξύμωρο ἡ ὑπερεργασία καί ἡ ἐντατικοποίηση νά μειώνουν τίς ἀπαιτήσεις σέ Ε.Υ.Α.Ε. & τεχνικούς ἀσφαλείας, καθ'ην στιγμήν αὐξάνουν σημαντικά τήν ἐπικινδυνότητα τῆς ἐργασίας!

    Τέλος, ἕνας τέταρτος πρόσθετος παράγων ἀριθμητικῆς μας ἀνεπάρκειας εἶναι τό "μαγείρεμα"-ὑποτίμηση τῶν συντελεστῶν ἐπικινδυνότητος διαφόρων εἰδικοτήτων πού ἐλαττωσε σημαντικά τίς ἀνθρωποῶρες Ε.Υ.Α.Ε. & τεχνικῶν ἀσφαλείας

    Σέ κάθε περίπτωση, ἀκόμη καί οταν υπάρχει ἀριθμητική ἐπάρκεια Ε.Υ.Α.Ε. νά κρατουμε υπ' οψη ὅτι ειναι φύσει αδύνατο κάποιος νά ἀνταποκριθεῖ στά καθήκοντα Ε.Υ.Α.Ε. καί στά ὑπηρεσιακά του καθήκοντα μέσα στό κανονικό 40ωρο χρόνο εργασίας. Ὅποιος προσπαθήσει νά συγκεράσει καί τά 2, θά κάνει μισοδουλειές καί πασσαλείμματα καί στά 2.

    Τι θά ἔπρεπε νά γινόταν ἰδεωδῶς ΒΥ ΤΗΕ ΒΟΟΚ

    Ἀπό τά καταμαρτυρούμενα στό παρόν καταλήγομε ἀβίαστα στό συμπέρασμα ὅτι ἡ Ἑλλάδα :
  • ἀποτελεῖ κόλαση γιά ὁποιονδήποτε ἐπιδιώκει νά ἀπασχοληθεῖ μέ μεράκι στό σιδηρόδρομο
  • δέν διαθέτει αὐτή τή στιγμή καμμία ὀντότητα ἄξια νά λειτουργήσει χερσαῖα μηχανοκίνητα μεταφορικά μέσα.
  • Καταφέραμε μετά ἀπό μία πορεία παρακμῆς καί ἐκφυλισμοῦ νά βρεθοῦμε σέ ἐπίπεδο καί συγκρότηση χειρότερα ἀπό τά τοῦ Φάρ-Οὐέστ! Ἡ Ἑλλάδα πισωγύρισε ὁλοκληρωτικά πλέον σέ μία ποιοτική στάθμη προβιομηχανικῆς, φεουδαρχικῆς περιόδου μέ μασκάρεμα, ἕνα ψεύτικο σκηνικό μέ τήν ἐξωτερική ἐμφάνιση (στό περίπου)προηγμένης χώρας. Δέν ξέρει ἀπό σιδηρόδρομο καί μᾶλλον δέν θέλει νά ξέρει. Δέν ὁμιλεῖ καν τή γλῶσσα/ ὁρολογία τοῦ σιδηροδρόμου. Εἶναι κάτι σάν τό ...Κονγκό τό 1840, ὅπου -δίχως καμμιά ρατσιστική προδιάθεση- χρειαζόταν ἐκ τῶν πραγμάτων νά 'ρθουν κάποιοι ἀπ' ἔξω καί νά στήσουν ἐκ τοῦ μηδενός τό θεσμικό ἐποικοδόμημα.
  • πλήρη ἀφελληνισμό τῆς μέσης & ἀνωτέρας ἱεραρχίας τῶν ἐλεγκτικῶν θεσμῶν (`Υπουργείου Μεταφορῶν, ἀνεξάρτητων ἀρχῶν, περιφερειῶν, ὅτι διάολο ὑπάρχει) καί ὅλων τῶν συγκοινωνιακῶν φορέων, ἀπό τόν ΟΣΕ καί τό Μετρό μέχρι τό τελευταῖο ΚΤΕΛ ...Κολοπετεινίτσας γιά καμμιά 5ετία
  • στό διάστημα αὐτό ἐπιλογή κάποιων χιλιάδων νέων ἀφθάρτων -ἤ ἔστω ἐλπιδοφόρων- στελεχῶν
  • (μετ-)ἐκπαίδευσή τους σέ συγκοινωνιακές ἀκαδημίες διεθνοῦς κύρους γιά νά ξεμάθουν αὐτά πού ξέρουν καί νά διδαχθοῦν αὐτά πού πρέπει
  • σταδιακό ἐπαναπατρισμό τους στίς θέσεις γιά τίς ὁποῖες ἐπελέγησαν

    Προφανῶς δέν πρόκειται νά γίνει τίποτε ἀπό ὅλα αὐτά, ἀλλά πρέπει νά εἰπωθοῦν καθαρά ἀκαδημαϊκά γιά νά ὑπάρχει συναίσθηση γιά τά χάλια στά ὁποῖα βρισκόμαστε. Τούτου λεχθέντος, προχωροῦμε νά δοῦμε τί μικροπράγματα μποροῦν νά γίνουν μέσα σέ αὐτή τήν κατάσταση.

    'Οργανωτικά Ε.Υ.Α.Ε.

    Συμπεραίνεται ἀπό τά παραπάνω πώς ἡ συμβατική δράση τόσο τῶν ὅποιων Ε.Υ.Α.Ε, ἀλλά καί τῶν σωματείων, δέν δύναται νά ἐπιφέρει οὐσιώδεις βελτιώσεις στό σύστημα καί τήν ἀσφάλεια λειτουργίας τῶν σιδηροδρόμων χωρίς τήν μαχητική, ἀντισυστημική κινητοποίηση σημαντικοῦ ποσοστοῦ τῶν λαϊκῶν τάξεων. Οἱ βασικοί λόγοι γιά τήν ἐξακολούθηση λειτουργίας αὐτῶν τῶν ὀργάνων ἔγκεινται κυρίως:
  • Στήν ὑποδαύλιση τοῦ πρεσσαρίσματος ἀπό τά κάτω, ἀπό τό προσωπικό πρώτης γραμμῆς, τήν ὑποκίνηση ἀπεργιῶν κάθε ειδους κ.λπ.
  • Στήν συστηματική καταγραφή τῶν -ἐν πολλοῖς ἐγκληματικῶν- ἐλλείψεων ἀσφαλείας & ὑγείας γιά κάθε πιθανή μελλοντική χρήση τῶν στοιχείων καί -ἔστω καθυστερημένη- ἀπόδοση εὐθυνῶν.
  • Σέ κάποιο μικρό βαθμό, νά καταφέρνει ἀνακουφίσεις στήν καθημερινότητα τῶν ἐργαζομένων πιέζοντας τήν ἐργοδοσία καί τίς κατά περίπτωση ἁρμόδιες κρατικές ἐπιθεωρήσεις.
  • Γιά τήν ἐξυπηρέτηση αὐτῶν τῶν σκοπῶν χρειάζεται νά διατυπωθοῦν κάποιες βασικές ἀρχές λειτουργίας καί κάποιο συστηματικό modus operandi. Οἱ Ε.Υ.Α.Ε. σάν δημοκρατικό, μή συγκεντρωτικό, οργανο ἐξειδικευμένης παρεμβάσεως ἀπό τά κάτω, δέν χωροῦν ἀρχηγίες, προεδριλίκια καί ἱεραρχίες. 'Εκεῖνα πού χρειάζονται πρῶτα καί κύρια εἶναι:
    1. Αρτιο σύστημα τεκμηριώσεως καί ἀρχειοθετήσεως, σέ φυσική καί σέ ψηφιακή μορφή, μέ δυνατότητα τόσο θεματικῆς, ὅσο καί γεωγραφικῆς ταξινομήσεως καί ἀπεικονίσεως τῶν διαφόρων ζητημάτων, ἐργασιακῶν ἀσθενειῶν κ.τ.λ. (αρα συνεζευγμένο μέ γεωγραφικό σύστημα πληροφορήσεως - G.I.S.). Παρακολούθηση τῆς ἱστορικῆς συνέχειας καί τῶν μετεξελίξεων τοῦ κάθε προβλήματος ἀσφαλείας κλπ κλπ. Κοντολογῆς, κάποιο σύστημα ἐφάμιλλο ἐκείνου πού θά χρησιμοποιοῦσε μία ἐπαγγελματική ὀντότης παροχῆς ὑπηρεσιῶν ἀσφαλείας. Ἡ διαπίστωση τούτη ἄγει στό συμπέρασμα ὅτι τό ἐν λόγω σύστημα πρέπει νά στηθεῖ δαπάναις τῆς ἐπιχειρήσεως-ων γιά τήν κοινή χρήση ἐργοδοσίας - Ε.Υ.Α.Ε . Δύναται νά θεωρηθεῖ σάν ἕνα ψηφιακό "σοῦπερ-βιβλίο" γιατρῶν καί τεχνικῶν ἀσφαλείας.
    2. Σέ προέκταση - σύζευξη τοῦ παραπάνω συστήματος, ἕνα modul ἀλληλοπληροφορήσεως / ἐποικοινωνίαs μέ τούς ἐκπροσωπούμενους ἐργαζομένους.
    Τουτέστιν, κυρίως χρειάζεται μία παραγωγική γραμματεία, μιά καί αὐτά ἀπαιτοῦν πολύ δυνατή γραμματειακή καί τεκμηριωτική ὑποστήριξη.

    Whistleblowing - ἐξυγιαντικές δράσεις γιά τίς Ε.Υ.Α.Ε. στόν κλάδο τῶν σιδηροδρόμων

    Τά κυριότερα δυστυχήματα στήν Ἐλλάδα τόν 21ο αἰῶνα καταδεικνύουν:
  • 'Εξακολούθηση καί ἓνίοτε ἐπιδείνωση τῶν διαχρονικῶν ἀναπηριῶν τῆς σιδηροδρομικῆς κουλτούρας, ὅπως αὐτές σκιαγραφοῦνται σέ ὅλη τήν ἔκταση τοῦ παρόντος
  • 'Εξαχρείωση τῶν ἒξελεγκτικῶν θεσμῶν
    Σέ ἀντίθεση μέ τίς προηγμένες καπιταλιστικές χῶρες, ἒδῶ ἂπουσιἀζουν συστημικές άσφαλιστικές δικλεῖδες. Τά κατεστημένα ἒπιστημονικά ἒπιμελητήρια κ.λπ. ὄργανα ἂποδεικνὐονται παρακμιακά καί χρεοκοπημένα. Ὣς μοναδικός δυνάμει ἒξυγιαντικός παράγων καί ὓπερασπιστής τῆς ἂσφάλειας τοῦ ἒπιβατικοῦ κοινοῦ -ἂλλά καἰ τοῦ περιβάλλοντος- προβάλλει τό συνειδητοποιημένο κομμάτι τῆς ἒργατικῆς τάξεως.

    Σάν κύρια λοιπόν χρησιμότητα τῶν ἒπαγγελματικῶν Ε.Υ.Α.Ε. ἀνοδεικνὐεται τό whistleblowing, εἰδικά σέ συνεργασία μέ εὐεπίφορα Μ.Μ.Ε. καί μέ τή φιλοσιδηροδρομική κοινότητα.

    Ὅπως μέσα στά συνδικᾶτα, ἔτσι καί στίς Ε.Υ.Α.Ε. oφείλομε νά καταπολεμοῦμε τό συντεχνιασμό καί τήν ἀνοχή κακῶς νοούμενων μικροσυμφερόντων (ὅσο ἀντιδημοφιλές καί ἄν γίνεται αὐτό κατά καιρούς, πληρώνοντας φυσικά τό ἀναπόφευκτο τίμημα). Σέ τελική ἀνάλυση, εἶναι καί τό πεδίο ὓγιεινῆς καί ἀσφάλειας ἕνας ἀκόμη στῖβος μάχης τοῦ ταξικοῦ πολέμου, μέ ὅλα τά χαρακτηριστικά πού διέπουν τόν τελευταῖο.

  • Προσάρτημα:
    Ἐπ'ἀφορμῆ τῆς μετωπικῆς συγκρούσεως τῶν Τεμπῶν

    Ὁ βασικός σκελετός τῶν παραπάνω γράφτηκε λίγες ἡμέρες πρίν τή σύγκρουση. Θεωροῦμε ὑποχρέωσή μας πρός τή σιδηροδρομική κοινότητα νά συνδέσουμε τό γεγονός αὐτό μέ τίς ἐδῶ διεκτραγωδούμενες παθογένειες. Συμπληρωματικά λοιπόν χρειάζεται νά εἰπωθοῦν τά ἑξῆς:
    Παράγοντες πού ἐπιδείνωσαν τίς συνέπειες τῆς συγκρούσεως βεβαίως προϋπῆρχαν τοῦ μνημονίου. Ἡ σύγκρουση ὅμως αὐτή καθ'ἑαυτή εἶναι προϊόν ἀποκλειστικά τῶν μνημονιακῶν ῥυθμίσεων Ῥέππα, πράγμα πού δέν ἰσχύει γιά τά ἄλλα πρόσφατα δυστυχήματα. Καί ἀπαριθμοῦμε ἀναλυτικώτερα τίς μνημονιακές αὐτές γενεσιουργούς αἰτίες:
    • Ἀριθμητικές περικοπές τοῦ προσωπικοῦ
    • Ἀδυναμία προσελκύσεως σιδηροδρομικοῦ προσωπικοῦ τῆς προκοπῆς μέ τό πετσόκομμα τῶν ἀπολαβῶν. Ἀντίστοιχα, ἀδυναμία προσελκύσεως ἔμπειρων ἀδιάβλητων σιδηροδρομικῶν εἰδημόνων στίς ἐλεγκτικές ὑπηρεσίες τοῦ "ἐποπτεύοντος" ὑπουργείου μέ ἀποτέλεσμα τό "κράτος" νά μήν ἔχει γνώση οὔτε ἄποψη γιά ὅτι γίνεται καί ὅτι πρέπει νά γίνει στά σιδηροδρομικά δίκτυα. Καί φυσικά οὔτε κύρος νά έπιβάλλεται στίς συγκοινωνιακές ἐπιχειρήσεις καί βιομηχανίες.
    • Βurnout τοῦ προσωπικοῦ
    • Χαλάρωση τῆς ἐργατικῆς νομοθεσίας μέ σταθμάρχες καί μηχανοδηγούς νά "χτυπᾶνε" ὡς καί 31 βάρδιες μηνιαίως !
    • Πλημμελέστατη φύλαξη τοῦ δικτύου μέ ἀποτέλεσμα τή λεηλασία ἐξοπλισμοῦ ἀσφάλειας τῆς κυκλοφορίας

    Αὐτές οἱ καταστάσεις ἦλθαν νά προστεθοῦν σέ μία, ὅπως προαναφέραμε, ἄκρως προβληματική κυκλοφοριακή κουλτούρα. Ὅσον ἀφορᾶ τούς ἄλλους ἐπιβαρυντικούς παράγοντες, τούς ἐξωμνημονιακούς, θέτομε τά ἑξῆς ῥητορικά ἐρωτήματα:
    • Γιατί ἡ "Πολιτεία" δέν ἐπιβάλλει ὅρια ταχύτητος ἀνάλογα μέ τά διαθέσιμα σηματοτεχνικά βοηθήματα? Στίς Η.Π.Α. λ.χ. ἡ ταχύτητα ἀπουσίᾳ λειτουργικῆς σηματοδοτήσεως περιορίζεται κάτω τῶν 80 km/h ἐνῶ στή Γερμανία περιορίζεται στά 100 ἀπουσίᾳ Α.Τ.Ρ. καί στά 160 ἀπουσίᾳ Α.Τ.Ο. Ἐκεῖ πού ὁ μηχανοδηγός καλῶς ἤ κακῶς εἰσέρχεται μέ ὑπέρβαση ἐρυθροῦ φωτοσήματος δέν θά ἔπρεπε νά ὑπερβαίνει τά 80 !
    • Ἐνδεικτικά, ἡ Γερμανική "Fahrdienstordnung" (DV407) καί οἱ ἑνοποιημένοι Βορειοανατολικοί Κανονισμοί "N.O.R.A.C." τῶν Η.Π.Α. γιά ἐξ ἀντιθέτου κίνηση ἐπιβάλλουν γραπτή ἐντολή μέσῳ τῶν φορμῶν BetrA & Form D ἀντιστοίχως. Δέν θά ἔπρεπε νά ἔχει θορυβηθεῖ τό πλήρωμα του ΙντερΣίτυ ἀπό τήν ἐξ ἀντιθέτου κίνηση ἀπουσίᾳ Δελτίου Διασταυρώσεως στούς Νέους Πόρους μέ τήν κατερχόμενη ἐμπορευματική ἤ κάποιου ἄλλου γραπτοῦ ντοκουμέντου?
    • Δέν ὑποχρεοῦται ὁ μηχανοδηγός ἐξ ἀντιθέτου ἀναχωρούσης ἁμαξοστοιχίας νά μνημονεύσει ῥητά τήν ἐξ ἀντιθέτου κίνησή του στήν ἀπό ῥαδιοτηλεφώνου ἐκφώνηση τῆς ἀναχωρήσεως?
    • Πῶς εἶναι ἀνεκτό νά ἐπιτρέπεται ἡ ἐκκίνηση μιᾶς ἁμαξοστοιχίας καθ'ἥν στιγμήν δέν ἔχει ἐξασφαλισθεῖ ὅτι:
    • Ἔχει γίνει ἀντιληπτό ὅτι κάποιος πού εἶναι ἀκατάλληλος γιά σταθμάρχης εἶναι ἀκατάλληλος ΚΑΙ γιά μηχανοδηγός? Οἱ μηχανοδηγοί θά ἔπρεπε νά εἶναι ἐξ ἴσου ἱκανοί στόν προσομοιωτή ῥύθμισης κυκλοφορίας μέ τούς ἴδιους τούς ῥυθμιστές γιά νά μποροῦν νά ἀντιλαμβάνονται τυχόν ὀλισθήματα τῶν τελευταίων.
    • Ὑπάρχει περίπτωση κυκλώματα σιδηροδρομικῶν στελεχῶν νά ἔχουν "κάνει γαργάρα" διαδικασίες ΗΑΖ-ΜΑΤ σέ μεταφορές εὐφλέκτων πρός συμπίεση τοῦ κόστους μεταφορᾶς?
    • Σέ κάθε καταστροφή τῆς τάξεως μεγέθους τῶν Τεμπῶν ἀντιστοιχοῦν πολυάριθμα παρ' ὀλίγον συμβάντα καί μικροσυμβάντα. Γιατί στήν Ἑλλάδα δέν ἀσχολεῖται κανείς μέ αὐτά, σά νά μήν τρέχει τίποτε? Τό δίκαιο θά ἦταν νά ἀντιμετωπίζονταν καί ἐκεῖνα μέ αὐστηρότητα -καί δη αὐστηρότητα ἐναντίον τῶν ἀνωτέρων κλιμακίων-, πρᾶγμα πού θά μείωνε δραστικά τίς στατιστικές τοῦ θανάτου.
    Πολύς κόσμος σέ αὐτή τήν ἀπολίτιστη χώρα δέν ἔχει συνειδητοποιήσει ὅτι τά πάσης φύσεως τεχνικά βοηθήματα στό σιδηρόδρομο δέν ἔχουν στόχο τή βελτίωση τῆς ἀσφάλειας, ἀλλά τῶν ἐπιδόσεων, μέ τήν ἀσφάλεια νά διατηρεῖται τό ἴδιο ὑψηλή ὑπό ὁποιεσδήποτε συνθῆκες λειτουργίας! Μέ ἄλλα λόγια, ὅσα fail-safe συστήματα ἀπουσιάζουν ὑποκαθίστανται μέ μείωση τῶν ἐπιδόσεων (ταχύτητες, πυκνότης κυκλοφορίας, τοννάζ στίς ἀπότομες κατωφέρειες κ.λπ). Τό ρίσκο δέν ἐπιτρέπεται νά εἶναι μεγαλύτερο σέ μιά ἀτμοκίνητη μονή, μή σηματοδούμενη γραμμή μέ πορεία ὄψεως ἀπό ὅσο σέ ἕνα ὑπεραυτοματοποιημένο ἄξονα ὑψηλῶν ταχυτήτων !

    Newer Posts Older Posts Home

    APXEION Blogs