8/10/10

ΕΚΑΣΤΟΣ ΕΦ'Ω -ΑΓΩΝΙ- ΕΤΑΧΘΗ!

Αγαπητέ χρήστη των συγκοινωνιών,
Οι απολύσεις και η μισθολογική υποβάθμιση των εργαζομένων στις μεταφορές αποτελούν μία όψη μόνο του νομίσματος. Αποσκοπούν όχι μόνο στην υλική, αλλά και στην ηθική εξουθένωσή μας και του ευρύτερου αντικειμένου μας. Με κινητήριο δύναμη τα συμφέροντα μεγαλοεργολάβων οδοποιίας και του πετρελαϊκού, αυτοκινητιστικού κ.λπ. κεφαλαίου επιδιώκεται η συρρίκνωση του μεταφορικού έργου, του επιπέδου εξυπηρετήσεως και της ασφάλειας, έτσι ώστε να καταντήσουν τα Μ.Μ.Μ. μία εσχάτη λύση ανάγκης των μη εχόντων, όπου εξαθλιωμένοι προλετάριοι θα μεταφέρουν εξαθλιωμένους προλετάριους. Η όλη αντισυγκοινωνιακή πολιτική συμβαδίζει πλήρως με τις αλλεπάλληλες κινήσεις εξαφανίσεως της μεσαίας τάξης από το νεοελληνικό κοινωνικό σκηνικό και περαιτέρω ανοίγματος της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και πτωχών. Εξ άλλου, το κόμπλεξ επιβεβαιώσεως του ταξικού αντιπάλου είναι ακριβώς η αβυσσαλέα διεύρυνση του χάσματος βιοτικού επιπέδου μεταξύ αυτού και ημών.
Τα όρνεα-υπεργολάβοι, λαίμαργα υπερίπτανται ήδη των ετοιμοθάνατων συγκοινωνιακών επιχειρήσεων και περιμένουν να απασχολήσουν τούς εργαζομένους πού θα “απελευθερώσει” το outsourcing με αμοιβές πείνας. Φίλε επιβάτη, οι απώλειες του εισοδήματός μας δεν θα μετατραπούν σε φθηνότερο εισιτήριο, αλλά σε αθέμιτο πλουτισμό αυτών των δουλεμπόρων.
Η άλλη όψη του νομίσματος πού αναφέραμε παραπάνω εκφράζεται εύγλωττα στο προετοιμαζόμενο σιδηροδρομοκτόνο νομοσχέδιο, πού θα επιτρέπει αποχαρακτηρισμό και αποξήλωση του εθνικού σιδηροδρομικού δικτύου με αντισυνταγματικές και συνοπτικές διαδικασίες για να πουληθεί ως οικόπεδα! Αυτό θα ευνουχίσει μια για πάντα τις αναπτυξιακές προοπτικές, την εθνική χωροταξία της χώρας και πάνω απ`ολα το περιβάλλον. Δεν απομένει πια στον κόσμο άλλη τόσο αισχρή “Μπανανία” πού να αυτοκαταστρέφεται έτσι εγκληματικά στο βωμό της κερδοφορίας του αυτοκινήτου. Οι εγκάθετοι της ανέντιμης κλίκας πού έχει πάρει και στα 2 μεγάλα κόμματα εξουσίας το πάνω χέρι έχουν υπερβεί μακράν κάθε όριο ξετσιπωσιάς και αρπακτικότητας.
Οι συγκοινωνίες κινδυνεύουν διότι οι κυβερνώντες μικροπολιτικοί-απολιθώματα της δεκαετίας του '50 εξακολουθούν να τις θεωρούν εύκολη λεία. Σε μας εναπόκειται να τούς αποδείξουμε ότι σφάλλουν θανάσιμα
Όταν ο κλάδος μας -όπως και ο δικός σου, και κάθε άλλος κλάδος- τελεί ουσιαστικά υπό εχθρική κατοχή ενός εσμού golden boys, διεφθαρμένων επιχειρηματιών και πολιτικάντηδων, απογυμνωθέντων πλέον από κάθε ίχνος επαγγελματισμού και δεοντολογίας, η μόνη εξυγίανση μπορεί να προέλθει από τά κάτω, δηλαδή από το πιο συνειδητοποιημένο τμήμα της εργατικής τάξεως.
Η καλύτερη συμπαράσταση δεν θα είναι η παθητική, αλλά η ενεργητική, με κάθε είδους αγωνιστικές κινητοποιήσεις και στο δικό σου επαγγελματικό χώρο.
Οι απεργίες στο μετρό θα είναι μόνο μια αρχή. Έπονται και άλλες, πρωτόγνωρες μορφές κινητοποιήσεων, είτε το θέλουν οι κομματικές συνδικαλιστικές παρατάξεις είτε όχι.

APXEION Blogs