MAXHTIKH ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Καλως ηλθατε στόν ιστοχωρο μας μέ οικο-μαρξιστική αποψη γιά τά θέματα μεταφορων, χωροταξίας καί περιβάλολοντος.

Σχόλιο: Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΑΡΑΣΥΡETAI ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΡETAI ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΑΝΤΙΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ;

Τον τελευταιο καιρό ορισμένοι ασχολούμενοι με την Τ.Α. υποτιθέμενοι συναγωνιστές προελέυσεως Κ.Κ.Ε. και αλλων συναφων χώρων εμφα­νίζονται δημόσια να στηρίζουν αντιδραστικές θέσεις σε ζητήματα αστικων συγκοινωνιων.

Αιχμή του δόρατος αποτελει η υπονόμευση των υπό ανάπτυξη συστημάτων σταθερης τροχιας στο Λεκανοπέδιο, και δη η παρεμπόδιση ολοκληρώσεως του δικτύου τράμ και η απαίτηση υπογειοποιήσεως του προαστιακου σιδηροδρόμου. Ακόμη, η εκδίωξη σιδηροδρομικων σταθμων από πολλές πόλεις και η μεταφορά τους εξω, «στα χωράφια».

Το μέν τράμ, εχει ξεκάθαρο πεδίο εφαρμογης βάσει της συγκοινωνιακης τεχνικης και βάσει αυτου εχει καθορισθει η μίνιμουμ αποδεκτή δικτύωσή του από καταξιωμένους συναδέλφους συγκοινωνιολόγους στα πλαίσια της Μελέτης Αναπτύξεως Μετρό, του πιο εγκριτου και εμπεριστατωμένου εργαλείου συγκοινωνιακου σχεδιασμου της Πρωτευούσης.

Η υπογειοποίηση του Προαστιακου σιδηροδρόμου δεκαπλασιάζει το κόστος της επίγειας λύσεως, αυτοαναιρωντας την οικονομοτεχνική σκοπιμότητα του εργου.

Η γνήσια σοσιαλιστική αποψη είναι ότι οι υπογειοποιημένες συγκοινωνίες αποτελουν λύση εσχατης ανάγκης, δυσανάλογα δαπανηρή και γι’αυτό εφαρμόζονται με φειδώ εκει πού δεν μπορει να γίνει διαφορετικά (απαίτηση τεράστιας μεταφορικης ικανότητος με ταυτόχρονη ανεπάρκεια επιφανειακου χώρου). Αντιθέτως, η υπέρμετρη κατασκευή υπογείων γραμμων απετέλεσε χαρακτηριστικό καπιταλιστικων καθεστώτων, και δή σε περιόδους ευφορίας κρατικομονοπωλιακου καπιταλισμου, οπου το επιβατικό κοινό και οι φορολογούμενοι κατέβαλαν στο εργολαβικό κεφάλαιο τεράστια ποσά για να μένει ολόκληρη η αστική οδική επιφάνεια διαθέσιμη στην αυτοκίνηση & το παρκάρισμα, ενώ εκτοπίζεται στα λαγούμια ο κύριος ογκος της δημόσιας συγκοινωνίας. Σε τέτοιες εποχές αναπτύχθηκαν υπερβολικά πυκνά δίκτυα βα­ρέος μετρό (π.χ. Λονδινο, Ν. Υόρκη, Παρίσι, Βαρκελώνη) στραγγαλίζοντας το πεδίο εφαρμογης του τράμ ανάμεσα στο λεωφορειο και το μετρό. Οι πόλεις αυτές παρουσιάζουν ανάστροφες αναλογίες μετρό- τράμ σήμερα, καθ΄ότι το τελευταιο επανεισάγεται σιγά-σιγά και με το σταγονόμετρο, εκει οπου οι κυ­κλοφοριακές συνθηκες το καθιστουν επιτακτικά αναπόφευκτο.

Τέλος, οι μελέτες αγορας συγκοινωνιων και η πράξη καταδεικνύουν ότι η απομάκρυνση των σιδ/κων Σταθμων από τά κέντρα των οικισμων αποτελει τον Νο.1 παράγοντα απαξιώσεως και καταργήσεως των επιβατικων σιδηροδρόμων

Οι ενέργειες κατά των επιφανειακων μέσων σταθερης τροχιας αποτελουν χαρακτηριστικότες κινήσεις «τύπου κατσαρόλας» σαφως αντιδραστικης φύσεως. Δεν καταφέραμε να εντοπίσομε πουθενά αλλου στον κόσμο υποστήριξη αντιτροχιοδρομικων κινήσεων από σχήματα προσκείμενα στην Αριστερά. Δίδεται η εντύπωση ότι επιχειρειται ψηφοθηρία προς την κατεύθυνση τέτοιων «αγανακτισμένων πολιτων» με την ανεύθυνη και αντιεπιστημονική υιοθέτηση θέσεών τους. Αυτοί όμως ανήκουν εκ φύσεως στη λαϊκίστικη ακροδεξιά, δεν προσελκύονται με αυτό τον τρόπο, αντιθέτως απωθουνται συγκοινωνιακά και πολεοδομικά καλοπροαίρετοι κύκλοι. Ακόμη όμως και αν υπηρχε πιθανότητα προσελκύσης τέτοιων ψήφων, δεν αρμόζει σε ένα επαναστατικό πολιτικό φορέα η τακτική των αστικων κομμάτων να μπασταρδεύουν τις αρχές τους για λόγους ψηφοθηρίας.

Φέρνουν σε δυσχερέστατη θέση γνήσιους αριστερούς επιστήμονες των σχετικων κλάδων, οι οποιοι υπο­χρεουνται σε απολογίες για πράγματα αυτονόητα σε εμβρόντητους συναδέλφους τους και στη φιλοσιδη­ροδρομική κοινότητα, ακόμη δε προκαλουν κακεντρεχη σχόλια συνεργατων στο ευρύτερο φιλοπεριβαλ­λοντικό κίνημα πού αφορμή γυρεύουν για τέτοια. Ιδιαίτερα μιας και αυτή η πολιτική απειλει αμεσα θέ­σεις εργασίας συνδεδεμένες με τόν πιο οικολογικό τρόπο αστικης μετακινήσεως. Επί πλέον αποτελει ασέβεια προς ολόκληρες γενεές προοδευτικων εργαζομένων πού μεγαλούργησαν στις συγκοινωνίες υπό σοσιαλιστικά καθεστωτα, η πού αντιστάθηκαν στα αντισυγκοινωνιακά πογκρόμ υπό καπιταλιστικά τοι­αυτα

Ορισμένοι εφτασαν στο σημειο να συμπλεύσουν με γνωστούς Πειραιωτες νεοφασίστες και αντιδραστικούς πού αναπαράγουν φτυστά -και κατάπτυστα- αντισιδηροδρομικά ψευδοεπι­χειρήματα ξεσηκωμένα από προπαγανδιστικές καμπάνιες «παπαγάλων» του Αμερικανικου αυτοκινητιστικου και μεγαλοεργολαβικου κεφαλαίου, των πιο μαύρων “think tanks”, και δη σε εντυπα με πλαστογραφημένη την φίρμα του «Ινστιτούτου Καταναλωτων», πού φυ­σικά ουδεμία σχέση εχει με αυτά. Μας ειναι δύσκολο νά εντοπίσουμε ιστορικό προηγούμενο τόσο "δεξιας παρεκκλίσεως" στά χρονικά.

Υποστηρίχθηκε ότι τά μέσα σταθερης τροχιας αποτελουν «εργα της πλουτοκρατίας». Καμμία αντίρρηση ότι και αυτά, όπως ολες οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις δεν αποτελουν ιδρύματα φιλανθρωπικά , αυτό δεν αναιρει όμως την πρακτική τους αναγκαιότητα. Είναι κατανοητό επίσης ότι και αυτά υπόκεινται στις ι­δι­ες διεφθαρμένες τακτικές, στη μίζα και τη μειωμένη αποτελεσματικότητα, σε σχέση με αυτό πού θα ησαν υπό σοσιαλιστικό καθεστώς. Πρέπει μήπως τότε να απορρίπτουμε ανθρωπινότερες συγκοινω­νίες ωσπου να επικρατήσει ο σοσιαλισμός; Δε νομίζομε ότι αυτό είναι διατεθειμένοι να το ανεχθουν οι ψηφοφόροι πού δεν εχουν οικονομική δυνατότητα εναλλακτικου τρόπου μετακινήσεως

Θα πρέπει αμεσα η πολιτική ηγεσία να ξεκαθαρίσει αυτά τά στοιχεια και το «μπαστάρδεμα» πού προκαλουν στην υποστηριζόμενη συγκοινωνιακή πολιτική. Σοσιαλισμός δέν σημαίνει να υψώσουμε τό σφυροδρέπανο στις BMW και τις Cadillac, ο Σοσιαλισμός είναι διαφορετικός τρόπος ζωης.

ΟΙ ΑΝΤΙΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ!