Χθές ηταν νωρίς, αυριο θαναι αργά, τώρα είναι η ωρα για την ανεξαρτητοποίηση των περιφερειακων δικτύων από τον ΟΣΕ!
Ο πραγματικός δυτικός προαστιακός σιδηρόδρομος (ανεξαρτήτως ευρους τροχιας)ειναι η προϋπάρχουσα χάραξη των ΣΠΑΠ, διότι εξυπηρετει καλύτερα τά κέντρα των οικισμων
Η νέα γραμμή (ανεξαρτήτως ευρους τροχιας) σχεδιάσθηκε με "φιλοσοφία" ξεχωριστης χαράξεως υψηλων ταχυτήτων γιά εξυπηρέτηση μόνο 2 πόλεων, των Αθηνων καί των Πατρων, εξ ου καί η αδιαφορία γιά τήν ακατάλληλη θέση του Σ.Σ. Κορίνθου/Εξαμίλια
Ο επιβάτης επιλέγει μεταφορικό μέσον (ανεξαρτήτως ευρους τροχιας φυσικά) ανάλογα μέ τό γενικευμένο κόστος μετακίνησης Μία από τίς αντιληπτές παραμέτρους γενικευμένου κόστους ειναι καί ο ολικός χρόνος από πόρτα σέ πόρτα (καί οχι βεβαίως η τελική ταχύτης)
Σαφως τό νέο εργο (ανεξαρτήτως ευρους τροχιας) ειναι μία πολύ κακή τοποθέτηση των χρημάτων πού κόστισε, κυρίως ενεκα της απότυχημένης επιλογης της θέσεως των σταθμων (ως προς το προαστιακό σκέλος της τουλάχιστον). Η όποια πληρότητα εμφανίζουν τά τραινα δέν σημαίνει τίποτε, θά ηταν πολύ μεγαλύτερη αν η θέση των σταθμων ειχε παραμείνει η ιδια. Φυσικά, αφου καλως η κακως εγινε, χρήσιμο ειναι νά κυκλοφορειται για να μην πηγαίνει εντελως χαμένο.
Οπως εχουν τά πράγματα, δέν νοειται κλείσιμο καμμίας εκ των 2 χαράξεων (ανεξαρτήτως ευρους τροχιας), διότι ο φυσικός μεταξύ των ανταγωνισμός ειναι ελάχιστος καί απευθύνονται σέ εντελως διαφορετικές ανάγκες μετακινήσεων. Εκεινο πού μπορει καί πρέπει νά κλείσει αμεσα ειναι ο ΟΣΕ Α.Ε. μέ ολες τίς θυγατρικές του γιά νά πάρουν τή θέση τους αλλα, υγιέστερα σχήματα εκμεταλλεύσεως του Εθνικου Δικτύου. Κάθε ημέρα διατηρήσεως του αποστήματος αυτου μας στοιχίζει απειρα κοροϊδίστικα χρήματα καί, τό κυριώτερο, χείριστη αξιοποίηση των διατιθέμενων σιδηροδρομικων πόρων (πού δέν ειναι καί αφθονοι).
Η μικτοποίηση της μετρικης γραμμης στην Κακή Σκάλα παραδόξως δεν απαιτειται από καμμία λειτουργική ανάγκη, αλλά εκ του πονηρου στοχεύει στή λειτουργική υποβάθμιση της προϋπάρχουσας χάραξης των ΣΠΑΠ, αποβλέποντας (όπως και η αποκοπή της από τά κέντρα Αθηνων/ Πειραιως) στη σταδιακή απαξίωση καί κατάργησή της προς αμβλυνση των αντιδράσεων πού θα συνεπήγετο μία απότομη κατάργηση. Ο «ψευδοπροαστιακός» απορρόφησε ελάχιστη πελατεία της προϋπάρχουσας γραμμης, οι περισσότεροι κατέληξαν στο ΚΤΕΛ (όπως ηταν και ο ανομολόγητος στόχος της ακολουθηθεισας τακτικης). Συνεπως, εξυπηρετήθηκε πιστά και το εργολαβικό κεφάλαιο (με ένα πανάκριβο και περιττό κατασκεύασμα), και το αυτοκινητιστικό (με το να μη θίγεται το μεταφορικό του εργο).
Η διαφαινόμενη εξέλιξη θα ολοκληρώσει την επιδίωξη κομπλεξικων και ανεπαρκων στελεχων των τ.ΣΕΚ από την επάρατη προσάρτηση των ΣΠΑΠ το 1962, να εξαφανίσουν από προσώπου γης ένα νοικοκυρεμένο και καλοδιοικούμενο δίκτυο πού τους εμπαινε στο μάτι και καθιστουσε εμφανη τη δική τους επαγγελματική ακαταλληλότητα.
Ορατή επίσης είναι η διεστραμμένη πολεοδομική επιδίωξη της βεβιασμένης δημιουργίας πολυτελων, πανάκριβων περιαστικων οικιστικων ζωνων, εμπορικων κέντρων κ.λπ. κατά μηκος ενός επίσης πανάκριβου περιαστικου σιδηροδρόμου, με ταυτόχρονη σκόπιμη συγκοινωνιακή υποβάθμιση, συνακόλουθη απαξίωση και γκεττοποίηση των παραδοσιακων κέντρων (χαρακτηριστικά υπενθυμίζομε πως ειχε καταντήσει η πλ. Ομονοίας πρίν την ανάληψη της Ολυμπιάδος). Θα αξιζε να διερευνηθει αν κάποιοι «μιλημένοι» φρόντισαν να απαλλαγουν εγκαίρως από ιδιοκτησίες στα κέντρα π.χ. Ελευσινος η Μεγάρων για να αγοράσουν εκτάσεις κατά μηκος της νέας γραμμης.
Η πολιτική ηγεσία ολων των βαθμων της τοπικής και της κεντρικης διοικήσεως εχει την υποχρέωση να αρει την επί δεκαετίες σκανδαλώδη ανοχή της προς τους μαθητευόμενους αυτούς μάγους της συγκοινωνίας και να στηρίξει κινήσεις ικανων και αδέκαστων επαγγελματικων κύκλων του κλάδου για μία υπαγωγή των ανεπιθύμητων από τον ΟΣΕ εκμεταλλεύσεων σε καταλληλότερα σχήματα για την επιβίωση και λειτουργία τους. Είναι βέβαιο ότι ετσι αυτοί οι ανεκμετάλλευτοι πολύτιμοι πόροι θα λειτουργήσουν με ελάχιστα ελλείμματα, εως και υπολογίσιμα κέρδη σε σχέση με τά προκλητικά οικονομικά αποτελέσματα πού εμφανίζει ο σάπιος ομιλος του ΟΣΕ.
Και για τά υπόλοιπα όμως δίκτυα, εστω κι αν δεν κινδυνεύουν από αμεση κατάργηση, η ορθολογικότερη λύση θα ηταν η εκκαθάριση του μορφώματος πού λέγεται ΟΣΕ, διότι η σαπίλα του είναι τόσο εκτεταμένη πού δεν επιδέχεται εξυγίανση. Ετσι θα σταματήσει να αναλώνεται αναποτελεσματικά και το όποιο αξιόλογο εμψυχο και μη δυναμικό, πού απομένει στον αμαρτωλό φορέα θα αξιοποιηθει βέλτιστα. Οι αξιοι δεν εχουν τίποτε να φοβηθουν από μία τέτοια τομή, τουναντίον θα βγουν από το ρυπαρό βουρκο στον οποιο τώρα εξαναγκάζονται να υπολειτουργουν.
Τόσο οι πολιτικές, οσο και οι δικαστικές αρχές, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η εσκεμμένη κακοδιαχείριση του δικτύου αποτελει οχι απλά εξοντωτική λεηλασία και απιστία εναντίον μιας εταιρείας (του ΟΣΕ) αλλά βαρύτατο εγκλημα κατά του περιβάλλοντος και της εθνικης οικονομίας, χάριν αθέμιτου οφέλους αλλων μεταφορικων μέσων, πολύ πιο επιζημίων για τά 2 αυτά σημαντικά στοιχεια της ποιότητος ζωης
Posts
No comments:
Post a Comment