4/22/11

MIA ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΑ ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΟΜΙΣΤΡΟΥ

Ὅπως μέ παρρησία διακηρύσσομε ἐπανειλημμένως, καθιστάμεθα ἐδῶ καί πολλά ἔτη  μάρτυρες ἀλλεπαλλήλων ἀλλοπρόσαλλων κινήσεων σχετικά μέ τήν ἐμπορική ἐκμετάλλευση τῶν Ἀθηναϊκῶν συγκοινωνιῶν.
Τήν ἴδια μέρα μέ τή δημοσίευση τοῦ αχαρακτήριστου Νομοσχεδίου 3920 στό ΦΕΚ της  3/3/2011 ξεφύτρωσε ἡ εἰσήγηση ΓΔΣ20/ τοῦ διευθυντοῦ κομίστρου τοῦ Ο.Α.Σ.Α. Διπλ.-Μηχ. 'Ι. Μ. μέ ἀναφορά στό ἴδιο τό ΦΕΚ τοῦ ἐπαίσχυντου Ν.3920/Α33/3-3-2011 σχετικῶς μέ τόν ἔλεγχο τοῦ κομίστρου. Ἐν παρενθέσει νά ποῦμε ὅτι ἡ ἡμερολογιακή σύμπτωση τῆς εἰσήγησης καί τοῦ ΦΕΚ προδίδει τόν κύκλο τοῦ Ι.Μ. ὡς συμμετασχόντα στή σύνταξη τοῦ ἀπαράδεκτου νομοσχεδίου, μέ ὅτι μπορεῖ αὐτό νά σημαίνει γιά τήν ὑπόθεσή μας. Ἀς προχωρήσουμε ὅμως ἐπί τῆς οὐσίας: ἐνῷ στήν εἰσήγηση διαπιστώνει ὁ Ι.Μ. τήν ἀποτυχία τοῦ συστήματος ἐλέγχου κομίστρου τοῦ ΟΑΣΑ, ἀπαριθμῶντας τίς ἀδυναμίες του καί ἐμμέσως παραδεχόμενος τήν ὑπεροχή τοῦ ΜΕΤΡΟ, ἀφοῦ οὐδεμία τῶν ἀπαριθμούμενων ἀδυναμιῶν ἀπαντᾶται στό τελευταῖο, οὐσιαστικά προτείνει τήν ἀφαίρεση τοῦ ἐπιτυχημένου σχετικοῦ προσωπικοῦ ἀπό τά μέσα σταθερᾶς τροχιᾶς καί τήν ἔνταξή του στό ἀποτυχημένο σύστημα. Ὁ Δ/νων Σύμβουλος τοῦ ΟΑΣΑ Δημητρίου ἐπιφυλάσσεται νά τοποθετηθεῖ ἐπί τῆς εἰσήγησης στό Δ.Σ.
Μετά ἀπό ἕνα 2ήμερο ἄν δέν ἀπατώμεθα (ἀλήθεια, στό μεταξύ συνῆλθε τό Δ.Σ. τοῦ ΟΑΣΑ?), ἀρχίζει νά κυκλοφορεῖ ἀνάμεσα στό ἐλεγκτικο προσωπικο ἕνα παλιόχαρτο ἀνυπόγραφο καί “ἀδέσποτο”, ἐνσπείροντας πανικό καί σύγχυση ὡς πρός τό ἐργασιακό μέλλον καί καθεστώς του. Τή σύγχυση ἐντείνουν ἀντικρουόμενες φῆμες καί συστάσεις ἀπό διάφορα πράσινα παπαγαλάκια
Ἄν τό δοῦμε στήν οὐσία του, ὁ Ι.Μ ἀναγνωρίζει τήν ἀποτυχία του ἔναντι τῶν πετυχημένων -γιά τά δικά του μέτρα- Γιαννησόπουλου/ Στεφανῆ, πλήν ζητά νά ἀπορροφᾶ τούς ἀνθρώπινους πόρους τους στό δικό του σύστημα. Περαιτέρω, αὐτό γίνεται μέ μεθοδεύσεις αἰφνιδιαστικές κάτω ἀπό τό τραπέζι πού ἔχουν τά χαρακτηριστικά ἑνός hostile takeover. Ἐφ' ὅσον de facto μᾶς ἀναγνωρίζεται ἡ ἀναφερθεῖσα ὑπεροχή, οἱ ἐνδιαφερόμενοι θά ὤφειλαν νά ἀναζητήσουν ἐπαφές, τεχνογνωσία καί προτάσεις μέ φιλική προσέγγιση καί εὐνοϊκούς ὅρους συνεργασίας. Ἀντ'αὐτοῦ ἐπιδεικνύουν πλήρη γαϊδουριά καί ἀχαριστία ἔναντι ὑπαλλήλων πού ἔχουν προσκομίσει ὑπερπολλαπλάσια τῶν ἀποδοχῶν τους ἔσοδα.

Γιά τό συνολικότερο σύστημα κομίστρου

ἔχομε νά παρατηρήσομε πώς ἡ ἐπιτυχία ὁποιωνδήποτε ἐναλλακτικῶν συστημάτων διαχειρίσεως περνάει ὑποχρεωτικά καί ἀπό μία τιμολόγηση δίκαιη καί ἰσορροπημένη . Ὅταν ἡ ἰσορροπία αὐτή διαταράσσεται, ὁ ἐξεγερμένος πολίτης ἔχει τρόπους νά ἀποτρέψει τήν εἰς βάρος του κλοπή. Μέσα ἀπό περισσότερο ἤ λιγότερο ὁργανωμένα συνδικαλιστικά καί καταναλωτικά κινήματα ἀντιστάσεως καί ἀνυπακοῆς. Στό κάτω-κάτω οἱ ἐπικαλούμενοι τήν ψευδεπίγραφα ἐλεύθερη οἰκονομία “τῆς ἀγορᾶς” ἔπεσαν στόν ἴδιο τους τό λάκκο τῆς προσφορᾶς καί τῆς ζητήσεως: ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ, ΡΕ!!!
Σέ μία προσπάθεια καλλιέργειας καννιβαλισμοῦ μεταξύ δυσαρεστημένων ὁμάδων πολιτῶν, ἡ κλεπτοκρατική κυβέρνηση προσπαθεῖ νά ἐξωθήσει στά ἄκρα φαινόμενα κοινωνικοῦ αὐτοματισμοῦ στίς συγκοινωνίες. Ὃπως ἔχουμε γράψει, ἐπιδιώκεται ἐξαθλιωμένοι προλετάριοι νά μεταφέρουν ἐξαθλιωμένους προλετάριους μέ δυσβάστακτο κόμιστρο ὑπό διαρκῶς ἐπιδεινούμενες συνθῆκες στρέφοντας ἐλεγκτές ἐναντίον ἐπιβατῶν καί τἀνάπαλιν μέ τό δρακόντειο 60πλάσιο πρόστιμο στή θέση τοῦ ἀρχικοῦ 20πλάσιου. Ὅλα αὐτά σέ ἕνα στοχευμένο πόλεμο ψυχολογικῆς καί φυσικῆς ἐξουθένωσης κατά τῆς ἐργατικῆς τάξης. Ἡ κινητικότητα οὐδόλως βιώσιμη καθίσταται πλέον, στραγγαλιζόμενη συνειδητά στό σπίτι-δουλειά (Metro-boulot-dodo ἔλεγαν οἱ ἐξεγερμένοι Γάλλοι τό Μάη `68). Αὐτά ἀπάδουν κάθε χρηστῆς (ἀκόμη καί κατά τήν καπιταλιστική λογική) διαχειρίσεως, διότι ἐπιδιώκεται ἡ μετατροπή τῶν συγκοινωνιῶν σέ κάτι χειρότερο ἀπό ἐμπόρευμα: τίς θέλουν σάν ὅπλο ψυχολογικῆς βίας ἐνάντια στό προλεταριάτο. Τό ἄνοιγμα τῆς ψαλίδας βιοτικοῦ ἐπιπέδου μεταξύ πτωχῶν καί πλουσίων τρέφει τήν ἀρρωστημένη ματαιοδοξία τους. Στό ἴδιο πνεύμα κινεῖται καί ἡ ἀποδόμηση τομέων ὅπως τῆς δημοσίας ὑγείας & κοινωνικῆς πρόνοιας.
Τά πράγματα δέν ὄφειλαν νά εἶναι ὑποχρεωτικῶς ἔτσι. Δικαιότερα συστήματα συντηρήσεως τῶν συλλογικῶν μεταφορῶν θά μποροῦσαν νά ὑπάρχουν καί στά πλαίσια ἑνός ἡπιότερου ἀστικοῦ καθεστῶτος. Στά συρτάρια τοῦ ΟΑΣΑ ἀπό τή δεκαετία τοῦ `80 ἀραχνιάζουν μελέτες ἔγκριτων συναδέλφων συγκοινωνιολόγων γιά ἐναλλακτκά ζωνικά τιμολογιακά συστήματα. Μποροῦσε νά γίνει ἐπιλογή ἀνάμεσα σέ καθιέρωση γεωγραφικῶν ἤ χρονικῶν ζωνῶν, μέ τίς τελευταῖες νά λειτουργοῦν ὡς κίνητρο γιά τήν ἐξομαλυνση τῶν αἰχμῶν τῆς κινήσεως. Μία ρεαλιστική χρονοχρέωση συγκοινωνίας θά ἐπιτυγχανόταν μέ τόν μνημοτεχνικά εὔκολο κανόνα


“1 λεπτό τό λεπτό”.

Ὑπάρχουν ἐπίσης ἐναλλακτικές λύσεις μέ πάγια τέλη (ἀναλογικό κόμστρο) στά νοικοκυριά γιά τίς συγκοινωνίες, ὁπότε γλιτώνει κανείς ἀπό τά δαπανηρά συστήματα κομίστρου μιά καί καλή.
Ὁ καταναλωτής δέν εἶναι παράλογος νά ξεκινήσει ἄρνηση πληρωμῶν ὅσο χρεώνεται λογικοφανῶς γιά τίς διάφορες ὑπηρεσίες. Ἐμεῖς θά λέγαμε πώς καθυστέρησε ὑπέρμετρα τό κίνημα ἄρνησης πληρωμῶν. Ἔπρεπε ἥδη νά ἀρχίσει μέ τήν κατάργηση τῶν φτηνοτέρων εἰσιτηρίων βραχείας μετακινήσεως ὑπέρ τοῦ λεγόμενου “ἑνιαίου” (ἑνιαῖο δέ σημαίνει ἀπαραίτητα flat) καί τίς αὐξήσεις τῶν προστίμων ἀπό τό 20πλάσιο στό 40πλάσιο καί ἀργότερα 60πλάσιο τοῦ κομίστρου. Τό ἴδιο ἀφορᾶ καί τήν ἀπάτη ἀχρηστεύσεως προπωληθέντων εἰσιτηρίων μέ κάθε αὔξηση τιμῆς, ὁ τίτλος μεταφορᾶς ἔπρεπε νά ισχύει ἐπ` ἀόριστον καί οὔτε κἄν νά ἀναγράφει τιμή πωλήσεως. Οἱ διοικήσεις εἶναι ὑπόλογες ἀπάτης.


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ: AUTORIDUZIONE!

Ἐμεῖς ὡς ἐργαζόμενοι ὑποχρεούμεθα νά ἀκυρώσομε κάθε ἀφαιμακτική πολιτική τῆς κυνοβολευτικῆς χούντας στήν πράξη. Νά δεχόμαστε μειωμένα εἰσιτήρια σά νά ἦσαν ὁλόκληρα, νά επεκτείνομε αυτοβούλως τή διάρκεια του κάθε εισιτηρίου αναλόγως της τιμης του, νά περιφρουροῦμε τά κινήματα καί νά πετᾶμε ἔξω ἀπό τά ὀχήματα ὁποιοδήποτε “συνάδελφο” λειτουργεῖ ὡς διοικητόσκυλο. Ἀκόμη, νά σχηματίσουμε ὁμάδες κρούσεως γιά ἐξωπέταγμα ὃλων τῶν νταβατζήδων ὐπεργολάβων ἀπό τίς συγκοινωνίες, πού συνεπάγονται ὕπουλη σταδιακή ἰδιωτικοποίηση καί “Κινεζοποίηση” τῶν δραστηριοτήτων. Nά εξελιχθουμε σέ εθελοντική εργατική συγκοινωνιακή πολιτοφυλακή στήν υπηρεσία της εργατικης τάξεως.
" `Yπενθυμίζομε τό κίνημα AUTORIDUZIONE τῆς δεκαετίας τοῦ '70 στήν 'Iταλία (ἐξ οὗ καί τό "Δέν πληρώνω" τοῦ Ντάριο Φό), καθώς καί μεταγενέστερά του ἀντίστοιχα στίς ΗΠΑ, τήν 'Aργεντινή καί ἀλλοῦ.
Ἀφοῦ ἔσπειραν ἀνέμους, ἀς ἑτοιμασθοῦν τὼρα νά θερίσουν θύελλες. Ὁ συσσωρευμένος κοινωνικός αὐτοματισμός πού προσπάθησαν νά διασπείρουν ἀφρόνως, ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ.


Ἀπό ὅτι φαίνεται τά μπλεξίματα μέ διάφορους συγκοινωνιολόγους τῆς δεκάρας πού ἐπί 1/3 τοῦ αἰῶνα ταλαιπωροῦν τίς Ἀθηναϊκές συγκοινωνίες ἐλέω κομματικῶν καί ἄλλων συμμοριῶν δέν θά τελειώσουν εὔκολα.

H εξαπλούμενη κινηματική δυναμική ευρέων στρωμάτων της κοινωνίας παρέχει κατάλληλο εδαφος γιά νά στεριώσει καί ευδοκιμήσει τό AUTORIDUZIONE

Η παρουσία αφυπνιζόμενων εργαζομένων στίς αυξανόμενες καί συστηματοποιούμενες αντικαθεστωτικές αντιδράσεις πρέπει νά αξιοποιηθει στό επακρο. Οι συνειδητοποιημένοι εργαζόμενοι στίς συγκοινωνίες οφείλομε νά συμμετέχομε εντατικά σέ κάθε αμεσοδημοκρατική διεκδίκηση καί νά συστεγάσομε εκει καί δικά μας block μέ δράσεις ελαφρύνσεως της χειμαζομένης κοινωνίας, οπως η προώθηση του AUTORIDUZIONE.

APXEION Blogs