Για την πολιτική ἐπιστράτευση στο Μετρό

Το οὐτιδανό ἀνθρωπάριο πού αὐτοανακηρύχθηκε «πρωθυπουργός» μέσῳ τῆς κατάπτυστης ἐνισχυμένης ἀναλογικῆς, μέσα στον πανικό και την κενότητά του αὐτογελοιοποιήθηκε χάνοντας κάθε έπαφή με τη λογική. Ἰσχυρίσθηκε ὅτι ἀπειλεῖται ἡ δημόσια τάξη και ὑγεία ἀπό την παρατεινόμενη ἀπεργία. Δηλαδή πόσο κλιμακώθηκαν στατιστικά ἡ ἐγκληματικότητα και οἱ ἐπιδημίες προϊούσης τῆς ἀπεργίας? Ἐντάξει, μᾶς κολακεύει να θεωρούμαστε ἀπαραίτητοι, άλλά ποιοι εἴμαστε τέλος πάντων? Ὁ Τζέημς Μπόντ και ὁ Δόκτωρ Κίλνταιρ ταυτόχρονα ?! Ἴσως εἶναι ἡ πρώτη φορά στην ἱστορία και στην ὑστερία πού «πρωθυπουργός» ἐντός ἤ ἐκτός εἰσαγωγικῶν δεν καταφέρνει να ξεγελάσει ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΚΑΤΟΙΚΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΟΥ. Μέ αὐτή ὅμως τήν ἀἠθη προβοκάτσια του ἴσως ξεγελάσει ἀλλοδαπούς πολίτες, δίνοντας πρός τά ἔξω μία ψευδή εἰκόνα, ὅπως εἶχε κάνει καί ὁ ἄλλος δοσίλογος προκάτοχός του. Τί ἀποτελεσματικότερη δυσφήμηση άπό τήν παραδοχή τοῦ ἰδιου τοῦ "πρωθυπουργοῦ" σἐ ἐπίσημο ἔγγραφο γιά διασάλευση δημόσιας ὑγείας & ἀσφάλειας! Λές καί ἔχουμε ἥδη γίνει Αἴγυπτος ἤ κάτι τέτοιο. Ἀλλά ἀφοῦ Αἴγυπτο θέλει, Αἴγυπτος ἀς γίνει !

Ὡς πρός τήν οὐσία, ἡ ἀναπότρεπτη ἀναγκαιότης τῆς ἐπιτάξεως δέ προκύπτει ἀπό πουθενά. Σχεδόν οὐδέποτε συνέπεσαν χρονικά οἱ κινητοποιήσεις ὅλων τῶν μέσων μαζί, συνεπῶς σχεδόν πάντα ὑπῆρχε ἐναλλακτικό Μ.Μ.Μ. γιά κάθε προορισμό. Δἐν ὑπάρχει καμμία στάση μετρό ἤ τράμ ὅπου δέν διέρχεται καί κάποια λεωφορειακή γραμμή (συνήθως διέρχονται πλείονες). Οἱ μίνιμουμ κοινωνικές άνάγκες καλύπτονταν μέ τό παραπάνω. Γιά πρόσθετη μεταφορική ἱκανότητα -παρεμπιπτόντως περιττή κατά τή γνώμη μας- θά μποροῦσαν νά βγοῦν στρατιωτικά λεωφορεῖα, πού τά εἶχαν σεβαστεῖ ὡς καί οἱ ἀπεργοί τῆς ΕΑΣ τό 1992 σέ ἀντίθεση μέ αὐτά τῶν ἀπεργοσπαστῶν λεωφορειούχων.

Ἆρα τά περί κινδύνων δημόσιας ὑγείας καί ἀσφάλειας ἐκτός άπό καταχρηστικά, εἶναι πρό πάντων άσυναρτητα καί παρανοϊκά. Πλέον ἐκτός ἀπό τίς ἀνθρώπινες ζωές, θυσιάζεται ἀκόμη καί ἡ κοινή λογική στό βωμό τοῦ ὑπερκέρδους μιᾶς χούφτας τραπεζιτῶν. Οἱ πραγματικοί λόγοι τῆς έπιστρατεύσεως καί τῆς χουντικῆς κατοχῆς τοῦ ἁμαξοστασίου ἦσαν καθαρά τρομοκρατικοί καί εἶχαν ὡς πραγματικό στόχο ὄχι τόσο τούς ἀπεργούς, ἀλλά κυρίως τήν τρομοκράτηση τῶν μή είσέτι έξεγερθέντων κλάδων ἐργαζομένων. Πιθανότατα δε ὑπαγορεύθηκε ἀπό τούς διεθνεῖς ἐντολεῖς τῆς κυβερνήσεως ἀνδρεικέλων, πού θορυβοῦνται ἀπό τίς παγκόσμιες ἐργατικές ἀναταραχές. Ἡ συμβολική ἐπιλογή τῆς ἀπομιμήσεως τῆς είσβολῆς τῶν τάνκς στό Πολυτεχνεῖο μέ τή νυκτερινή ἄσκοπη παραβίαση τῆς πύλης τοῦ ἁμαξοστασίου μέ βαρύ ἀστυνομικό ἐξοπλισμό ἐπιδιώκεται νά θέσει ὁριστική ταφόπετρα στά ὅποια ψήγματα δημοκρατικότητας τῆς μεταπολιτεύσεως καί νά ἑδραιώσει τήν εἰκόνα τῆς σιδηρᾶς πυγμῆς τῶν πραιτωριανῶν τῆς οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας.

Μία ἀπό τίς πρῶτες μας προτεραιότητες πρέπει νά εἶναι ἡ ῥητή ἀπόρριψη τῶν ἐπιστρατόχαρτων, ἡ ἐπισύναψή τους σέ ἕνα μανιφέστο στό πνεύμα τῶν ἀνωτέρω πού θά προσυπογράψουμε ὅλοι οἱ ὁμονοοῦντες καί ἡ ταχυδρόμησή τους ἐκεῖ πίσω άπό που ἀπεστάλησαν.

Ἐκ παραλλήλου πρέπει νά ἐντείνουμε καί νά ἐμπλουτίσουμε ὅλες τίς μορφές ἐνεργητικῆς καί παθητικῆς ἀντιστάσεως εἴτε ἐν λειτουργίᾳ, εἴτε ἐν διακοπῆ ἐργασίας τοῦ δικτύου. Ὁ νοῶν νοείτω.

Γιά τό ἀντιαπεργιακό μένος τῶν ἀντιδραστικῶν

Τά ἀποβράσματα τῆς καλπονοθευτικῆς ἐνισχυμένης ἀναλογικῆς ξερνοβολοῦν φτηνό δηλητήριο, πειστικό μόνο γιά ἠλίθιους. Ἔχει τό θράσος νά μιλάει τό Μητσοτακικό κάθαρμα, ὁ “ὑπουργός” τῆς χούντας πού διέλυσε τό 2008-9 καί τή συντήρηση στόν ΟΣΕ-ΕΔΙΣΥ μέ τήν άπό δεκαετίες χρεοκοπημένη διεθνῶς Θατσερική ρετσέτα τοῦ outsourcing πρός ὄφελος τῶν πατρόνων του?

Ναί ρε καθίκι, δεν υπάρχει σεβασμός ούτε απέναντι στους όρους ούτε απέναντι στα όρια πού θέτει ἀσύδοτα ἡ κλεπτοκρατική, κυνοβολευτική δικτατορία σας μέ τίς 50 ἕδρες bonus,λές καί τίς κληρονομήσατε δικαιωματικά ἀπό τούς παπποῦδες σας. Ἐσεῖς ἔχετε σκοπό νά μᾶς ἀφήσουν μέχρι καί ἄστεγους οἱ κω___τραπεζίτες καί άπαιτεῖτε νά κάτσουμε καί μέ σταυρωμένα τά χέρια. Λέει τό γίδι γιά διάφορες μεθόδους και «παρεμβάσεις στο κέντρο ελέγχου». Θά σᾶς χτυπήσουμε μέ ὅτι μποροῦμε, συμβατικά καί ἐξωσυμβατικά μέσα.

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ-ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ-ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Ἀκόμη και με ἀτελή, ἀνολοκλήρωτη πολιτική συνειδητοποίηση και ταξική ὡριμότητα παρατηροῦνται ἐνστικτώδεις ἐργατικές κινήσεις προς την ἐπιθυμητή ἀνατρεπτική κατεύθυνση. Ἀποκλίσεις ἀπό τις πατρο­παρά­δοτες συντεχνιακές ἀπεργίες, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦσαν διαπραγματευτικό ἀτοῦ στην ξεπερασμένη ἐποχή τῆς ταξικῆς ἀνακωχῆς, ἐμπλουτίζουν το προλεταριακό ὁπλοστάσιο με ἀπρόβλεπτες πρακτικές πάλης πού ὑπερβαί­νουν τά τετριμμένα, αἰφνιδιάζουν το καθεστώς και ἐμπεριέχουν σπέρματα ἐναλλακτικῶν μορφῶν μελλοντι­κῶν μετακαπιταλιστικῶν κοινωνικῶν συστημάτων. Πρωτόλειες καταλήψεις σιδηροδρομικῶν δικτύων ὑπό περιωρισμένη λειτουργία ἀποτελοῦν μία τέτοια μορφή, πού σύν τοῖς ἄλλοις ἐπιφέρουν ψυχολογικά πλήγματα και σπασμωδικότητα στον ξαφνιασμένο ἐχθρό. Σε ἀντίθεση με τις συμβατικές ἀπεργίες, ἀντί για μια ἀπότομη ἀπροειδοποίητη διακοπή κάθε κυκλοφορίας ἐπιφέρουν μία βαθμιαία ἀραίωση τῆς ἐπιβατικῆς ἐκ­μεταλλεύσεως. Ἀντί να παρακολουθοῦν οἱ ἀπεργοί παθητικά την τηλεόραση στο σπίτι τους, με την ὁμαδική περιφρούρηση χώρων και λειτουργιῶν ἔρχονται πλησιέστερα μεταξύ τους, γίνονται ένδοεργατικές διαδικασίες και ζυμώσεις πού προάγουν περαιτέρω το ἐπίπεδο τῶν ἀγώνων, τελειοποιοῦνται οἱ μέθοδοι κλιμακώσεως τῶν ταξικῶν συγκρούσεων, ἡ δημοκρατία στο χῶρο δουλειᾶς και ὁ πολιτικός διάλογος για το σχεδιαμό τῶν ἑπομέ­νων ἐξελίξεων. Οἱ κινητοποιήσεις αὐτές μποροῦν να καταστοῦν προπομποί ἐργατικῶν συμβουλίων βάσεως τύπου σοβιέτ (γνησίων και ἀνόθευτων) για τον ἔλεγχο κάθε οἰκονομικῆς δραστηριότητος προς ὄφελος τῶν ἐργατῶν.
Οἱ στόχοι ἐπ’οὐδενί πρέπει να περιορίζονται σε προσωρινά βολέματα, μπαλώματα και συντεχνιακές μικροκατακτήσεις. Ἀπολίτικες συντεχνιακές τοποθετήσεις εἶναι ἐξοβελιστέες. Οἱ παντοιόμορφες καταλήψεις και ἀπαλλοτριώσεις δεν εἶναι ἕνα ὅπλο πού πρέπει να τείνουμε με μισή καρδιά, συμμαζεύοντάς το μετά ἀπό μικροπαραχωρήσεις τοῦ ταξικοῦ ἀντιπάλου. Τοὐναντίον εἶναι μέσο μετατροπῆς μιᾶς προεπαναστατικῆς κατά­στά­σεως σε ἐπαναστατική. Εἶναι μία κινητοποίηση πού πρέπει να φροντίζουμε να μεταλαμπα­δεύεται σε κάθε ἐργασιακό κλάδο και χῶρο. Πρέπει να προάγει την ταξική ἀλληλεγγύη με ὅλους τους χειμαζόμενους ἐργαζο­μένους, ἀλλά και ἀνέργους. Πρέπει να προπαγανδίζεται και ἐκτός συνόρων στα πλαίσια συντονισμένων διεθνιστικῶν δράσεων. Θα μποροῦσε κανείς να ἀναρρωτηθεῖ ὡς ποῦ ἐνδείκνυται να τραβήξουν αὐτές οἱ κινητοποιήσεις. Μέχρι να ματαιωθοῦν περαιτέρω περικοπές? Μέχρι να ἐπανακτηθοῦν οἱ ἥδη συντελεσθεῖσες ἀπώλειες εἰσοδήματος? Μέχρι να τά πάρουμε ὅλα πίσω με τόκους και να ἐπαναπροσληφθοῦν οἱ ἀπολυμένοι μας? Τίποτε ἀπό ὅλα αὐτά, ὁ ἐργατικός ἀναβρασμός πρέπει να κλιμακωθεῖ ἀνυποχώρητα ὡς την τελική ἀνατροπή τοῦ συστήματος.
Ἐτσι, το ἰδανικό πρόταγμα εἶναι ἡ σαρωτική ἐξάλειψη τοῦ καπιταλισμοῦ μέσα ἀπό γενικευμένες κινήσεις ἀνυπακοῆς παντοῦ. Δεν μποροῦν βέβαια να ἀποκλεισθοῦν ἐνδιάμεσοι πολιτικοί στόχοι, ὅπως τῆς προσωρινῆς δυαδικῆς ἐξουσίας με ἐργατικό πόλο τις συντακτικές συνελεύσεις μειζόνων σοβιέτ, ἤ ὁτιδήποτε πρωτοποριακό ἀναδειχθεῖ ἀπό το μεῖγμα πολιτικῆς τῶν ἀντισυστημικῶν δυνάμεων. Και γενικά, ἐπείγει να με­τατραποῦν οἱ παντοῖες κινητοποιήσεις ἀπό μικροαστικές-διαπραγματευτικές σε καθαρά πολιτικές, γιατί ὅλα μας τά προβλήματα πηγάζουν ἀπό το πολιτικοοικονομικό σύστημα και διαπλεκόμενο κατεστημένο. Οἱ ἑκάστο­τε στοχεύσεις και ὁρόσημα θα διαμορφώνονται ἀπό την δυναμική τῶν συσχετισμῶν.
Να τελειώσουμε με λίγα λόγια για το βαθμό δραστηριοποιήσεώς μας. Ἡ ἐργασιακή ἀνακωχή ἔχει τερματισθεῖ με την ἀπρόκλητη ἀντεργατική λαίλαπα, πού μᾶς γύρισε πίσω στον προπερασμένο αἰῶνα, ἀπειλῶντας κεκτημένα ἀκόμη και τῆς Γαλλικῆς ἐπαναστάσεως! Ὁ ταξικός ἀντίπαλος θεωρεῖ πώς ξεμπέρδεψε με το ἀντίπαλο δέος τῆς Ε.Σ.Σ.Δ. και ἐπελαύνει ἄπληστος και θρασύτατος. Δεν ἔχουμε πλέον την πολυτέλεια μιᾶς νορμάλ μικροαστικῆς διαβιώσεως με τά hobby μας, τις οἰκογενειακές διασκεδάσεις και τίς διακοπές μας, ἐξ ἄλλου μᾶς ἀποστέρησαν και τά οἰκονομικά μέσα προς τοῦτο. Σαν τους στρατιῶτες τοῦ ἀντιφασιστικοῦ πολέμου πού βλέπαμε στις ταινίες και κάναν ὡς και 6 χρόνια να ξαναδοῦν το σπίτι τους, πρέπει να ἀφιερώσουμε σχεδόν ὅλο μας το εἶναι στη διεξαγωγή τοῦ ἐπερχόμενου ποικιλόμορφου ταξικοῦ ἀγῶνα. Παίρνουμε μία γεύση τῶν συγκρουσιακῶν ἀπαιτήσεων Ἀπό τις σκηνές τῶν ἀραβικῶν ἐξεγέρσεων τῆς ἐποχῆς μας (ἀνεξάρτητα τῶν κινήτρων ὡρισμένων). Τέλος ἡ ἐποχή τοῦ καναπέ, αὐτή ἴσως τη γνωρίσουν πλέον τά δισέγγονά μας μετά ἀπό γενεές ἐμπεδώσεως κάποιων δικαιότερων κοινωνικῶν συστημάτων. Ολόκληρο το ἀντικαπιταλιστικό φάσμα ἀπό το Μαρξισμό ὡς τον Ἀναρχισμό θέτει θέμα στρατιωτικοποιήσεως τῶν μαχητικῶν τμημάτων τοῦ προλεταριάτου προκειμένου να ὑπερνικηθεῖ ἡ βάρβαρη καταστολή τῆς ἀρχούσης τάξεως. Το μίνιμουμ πού πρέπει τώρα να ξεκινήσουμε ὡς ἐπαναστατική προθέρμανση εἶναι ἡ μαζική συντεταγμένη συμμετοχή στις περιφρουρήσεις και σἐ ἄλλες ὑποστηρικτικές ἐπιχειρήσεις, πού σημαίνει ξενύχτια, στέρηση οἰκιακῆς θαλπωρῆς ἐπί μακρόν, συνθῆκες ἐκστρατείας, ὑπηρεσίες «ἕξι μέσα-μία ἔξω», στρατιωτικές προπαιδεύσεις και ὅλα τά σχετικά. Τά «Στάλινγκραντ» και τά «γκέττο τῆς Βαρσοβίας» δεν ἐπιτυγχάνονται με τζόυστικ. Dedication is the name of the game!

• Ολοι οἱ σιδηροδρομικοί στα κεντρα διαχειρίσεως των σιδηροδρομικων μας δικτυων!
• Ολοι στις καταλήψεις τῶν μέσων παραγωγῆς
• Ἕνα-δύο-τρία, πολλά Πολυτεχνεῖα, Βιετνάμ και «Βίλλες Ἀμαλίας»

ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΥΤΟΚΥΒΕΡΝΗΘΕΙΣ!