|
Ολα τά πολιτικά συνειδητοποιημένα κομμάτια της τάξης μας εχομε ιστορικό καθηκον ακόμη καί τέτοιες χαμηλου προφίλ αφορμές εργατικης κινητικότητας, ακόμη καί τίς διεπόμενες εν μέρει από μικροαστικό οικονομισμό, νά τίς υποδαυλίσουμε καί νά τίς προσανατολίσουμε πρός τήν κατεύθυνση της μείζονος ριζοσπαστικοποιήσεως οσο τό δυνατόν ευρύτερων μαζων. Από μάχες οπισθοφυλακης σχεδόν κατόπιν εορτης γιά τήν τιμή των οπλων, οπως τίς θέλει η απατεωνίστικη κλίκα πού λυμαίνεται τή ΓΣΕΕ, νά περάσουμε σέ πρωτοβουλία πλήρους αντεπιθέσεως, μέχρι καί τή Γενική Πολιτική Απεργία!
Νά απαιτήσουμε, η καί νά επιβάλουμε μονομερως τόν αμεσο εργατικό ελεγχο στίς συγκοινωνίες! Καί μάλιστα οχι σέ συμβατική συνεταιριστική βάση σα ναμασταν (φτου!) ΚΤΕΛατζηδες, αλλά σέ πλήρη κοινωνικό ελεγχο, μέ συμμετοχή των συνοικιακων λαϊκων συνελεύσεων καί ολα τά σχετικά! Νά περάσουμε τό μήνυμα οτι κάθε ιδιώτης "επενδυτής" ειναι ανεπιθύμητος καί καλά θά κάνει νά ξεκουμπιστει αποκομίζοντας μόνο τό τομάρι του!
Ειναι επίσης αλήθεια οτι θά μπορούσαμε νά κάτσουμε νά δουμε τί θά γίνει, καί αμα μέ τό κακό γίνει, τότε νά κατέβουμε καί σέ απεργίες, καί στά πάντα. Νομίζουμε οτι ειναι πολύ καλύτερο νά δράσουμε επιθετικά τώρα, παρά νά περιμένουμε κάτι τέτοιο καί νά αντιδράσουμε οταν οι συγκοινωνίες θά ειναι τεχνικά σέ πολύ χειρότερο χάλι, καί θά προσπαθουμε νά περισώσουμε αποκαϊδια.
ΓΙA ΤO "ΚΛΕΙΣΤO ΣYΣΤΗΜΑ" ΜΕΤΡO
Βαρειές αρνητικές εμπειρίες από τήν εφαρμογή στό εξωτερικόΤά διαφόρων μορφων τουρνικέ αποτελουν μείζονες πονοκεφάλους, σχεδόν στίβο μάχης! Οποιοδήποτε στοιχειο δυσκινησίας, προσωρινό οπως οι αποσκευές η μόνιμο οπως οι κινητικές δυσχέρειες μπορουν νά φρακάρουν ενα η περισσότερους χρῆστες καί διόδους. Ιδιαίτερα τραυματική ηταν η εμπειρία μας στή Λισσαβῶνα. Δέν ησαν καν ξεκάθαροι οι τρόποι λειτουργίας καί οι διαιτερότητες του συστήματος. Δέν ηταν ξεκάθαρο πως καί πότε φορτιζόταν η μαγνητική κάρτα γιά ομαδική χρήση, η γιά διαδοχικές διαδρομές από ενα χρήστη. Στά 3 δευτερόλεπτα οι μπάρες ξανάκλειναν (ο γράφων χτυπήθηκε επώδυνα στό υψος των προτάφων μέ παρ'ολίγον καταστροφή των ματογυαλιων), ενω σέ περιπτώσεις σφάλματος απαιτειτο η απεμπλοκή από προσωπικό "σεκιούριτυ". Αρνητικές ησαν οι εμπειρίες σέ επίπεδο κομίστρου καί από τόν επιθετικό ανταγωνισμό καί τήν ασυμβατότητα κομίστρων μεταξύ ιδιωτικοποιημένων καί μη συγκοινωνιακων επιχιρήσεων, μέ απροσδιόριστο γιά εναν επισκέπτη καθεστώς μετεπιβιβάσεων.Περαιτέρω στοιχεια πού μας ωθουν στήν πλήρη αρνηση του "κλειστου συστήματος"Θεωρουμε οτι τό ολο σκηνικό υπαγορεύεται από τήν ευρύτερη αυταρχικοποίηση καί από τήν καταπίεση των ασθενεστέρων τάξεων σέ μία ολο καί πιό Οργουελλική Ευρώπη. Οσο υπηρχε ενα δίκαιο κόμιστρο, προσαρμοσμένο στό γενικότερο βιοτικό επίπεδο, καί ενα ευλογο υψος προστίμου, οπως ηταν τό 20πλάσιο του εισιτηρίου, οι σχετικές κοινωνικές τριβές ησαν ελαχιστοποιημένες. Τώρα πρώτιστος στόχος φαίνεται νά ειναι η ψυχολογική υποδούλωση καί καθυπόταξη των πολιτων, κυρίως του προλεταριάτου καί του πρεκαριάτου. Η σιδερόφρακτη περικύκλωση κάθε ψἠγματος κοινωνικου αγαθου. Η τρομοκρατική στρατιωτικοποίηση τῆς ὅποιας ἐπιτηρήσεως ἢθελε υπάρχει. Ο επιδεικτικός αποκλεισμός των απόλυτα ενδεῶν εκτός συστήματος, ὥστε οἱ μισόπτωχοι πού εχουν (γιά πόσο ακόμη?) δυνατότητα προσβάσεως νά αισθάνονται καί "προνομιουχοι" από πάνω! "Ἁποστειρωμένοι" συγκοινωνιακοί χωροι, οπου κυκλοφορουν υποταγμένα και καταγεγραμμένα ρομποτάκια σέ αυστηρά προκαθορισμένες ροές, ενα ανά 3 δευτερόλεπτα. Αλλο ενα ορόσημο στό σφίξιμο του εφιαλτικου "Οργουελλικου" κλοιου.Ποιά στοιχεια του νέου συστήματος θεωρουμε επιτρεπτά καί ποιά οχι.Μέ δεδομένη τήν υπαρξη κομίστρου, τό ηλεκτρονικό εισιτήριο σάν πρόσθετη εναλλακτική διευκόλυνση πληρωμης κ.λπ. δέν μας βρίσκει κατ'αρχήν αντίθετους. Ηλεκτρονικό εισιτήριο ομως δέν συνεπάγεται κατ'ανάγκη κλειστό σύστημα, ετερον-εκάτερον. Οπωσδήποτε απαιτειται υπολογίσιμο οικονομικό κίνητρο γιά τήν προτίμηση του "ἑξυπνου" εισιτηρίου, τουλάχιστον 10-15% χαμηλότερη χρέωση από του συμβατικου εισιτηρίου γιά τήν ιδια διαδρομή καί δικαιότερη κλιμακωτή χρέωση στίς βραχειες διαδρομές. Αναμφισβήτητο κίνητρο γιά τίς επικυρώσεις στήν εξοδο θά αποτελει η αποφυγή τοῦ ἄσκοπου "ἀδειάσματος" της κάρτας.
H παρακολούθηση των διαδρομων ειναι ενα πολύ χρήσιμο συγκοινωνιολογικό εργαλειο, πού εξαλείφει σχεδόν τελείως τίς πολυδάπανες ερευνες δεδηλωμένης προτιμήσεως καί μπορει νά αξιοποιηθει στό επακρο π.χ. γιά τήν αναδιάταξη των λεωφορειακων γραμμων ωστε νά ελαχιστοποιουνται οι μετεπιβιβάσεις. Επ ουδενί ομως πρέπει νά ταυτοποιουνται εκ παραλλήλου οι χρηστες! Αυτό κατ'αρχή θα μπορουσε νά διασφαλίζεται μέ ανώνυμους τίτλους μεταφορᾶς, πού ενέχουν ομως τό ρίσκο οτι αν κλαπουν δέν μπορει ο δικαιουχος νά τούς μπλοκάρει καί νά περισώσει τό υπόλοιπό τους. Ενδεχομένως θά επρεπε ολες οι συνδρομές νά ειναι διαθέσιμες καί σέ ανώνυμη εκδοση, μέ επιλογή του χρήστη γιά τό ποιο από τά 2 ρίσκα θά πάρει.
Τό κακό ειναι οτι αποκρύπτονται ολες αυτές οι λεπτομέρειες, ειναι αγνωστο τό τί ακριβως μαγειρεύεται, καί πάνε να μας φορεθουν "τετελεσμένα γεγονότα" από τήν πίσω πόρτα. Αιχμές του δόρατος γιά τό κίνημα αντιστάσεωςΕιναι σαφές οτι η τεχνική, επικοινωνιακή καί επιχειρησιακή υποστήριξη της αντιστάσεως κόντρα στίς επαπειλούμενες εξελίξεις περνάει μέσα από τό εργατικό κίνημα των ιδιων των συγκοινωνιων πρωτίστως καί τό φέρουν πρό επιπροσθέτων μεγάλων ευθυνων. Κομβικά στοιχεια του αγωνα αναδεικνύονται τα εξης:
2/4/17`Υποψηφιότης γιά τίς ἐκλογές τοῦ ΣΕΛΜΑ
Στό γενικότερο σημερινό πλαίσιο, θεωρῶ τόν συντεχνιασμό καί τόν συντεχνιακό συνδικαλισμό ὄχι μόνο κοντόφθαλμο, ἀνώφελο καί "βαρίδι", ἀλλά ἀποπροσανατολιστικό καί ἐπιβλαβή γιά τά προτάγματα τῆς ἐποχῆς. Ὁ συνδικαλισμός, ὅπως καί κάθε συλλογική καί ἀτομική δραστηριότητα, ὀφείλει νά στρατευθεῖ ἀμέριστα στήν ὑπόθεση τῆς κοινωνικῆς καί καθεστωτικῆς ἀνατροπῆς ως φυτώριο ἐπαναστατικότητας. Τό ἱστορικό μας καθῆκον ὡς "νεκροθαφτῶν τοῦ καπιταλισμοῦ" ὑπερβαίνει ὁποιεσδήποτε προσωπικές μας προτεραιότητες, εἶναι πιό ἐπιτακτικό καί ἀπό τόν ἀντιφασιστικό ἀγῶνα τῆς δεκαετίας τοῦ '40. Καί ή γενιά μας καί ὁ κλάδος μας δέν εἶναι ἄμοιρα εὐθυνῶν, μιά καί τροφοδότησαν ἕναν ἀπατηλό "εὐδαιμονισμό" τῆς κακιᾶς ὥρας, πού ἀποθράσυνε ἀνεπανόρθωτα τήν πλουτοκρατία. Ὁ κάθε ἐπαγγελματικός καί τεχνογνωσιακός κλάδος πρέπει τώρα -ἤ μᾶλλον χθές!- νά ἐνταχθεῖ ὡς γρανάζι στό μηχανισμό τῆς ταξικῆς ἐπαναστάσεως.
Πιό συγκεκριμένα, οἱ δράσεις καί τά ἀντικείμενα συντεχνιακῆς-ἐνδοκλαδικῆς ἐμβέλειας χωρίς νά ἐξαλείφονται παντελῶς, περνοῦν σέ δεύτερη μοῖρα. Ὁ χαρακτήρας τους ὑποβαθμίζεται σέ τακτικῆς φύσεως. Τέτοια εἶναι π.χ. οἱ κατοχυρώσεις τῶν ἐπαγγελματικῶν εἰδικοτήτων, τά ὀργανογράμματα καί οἱ ποικίλες θεσμικές μας ἐκκρεμότητες. Ἀντίθετα, ὡς στρατηγικῆς φύσεως αναδεικνύονται τομεῖς ὅπως:
'Ανάμεσα στά στρατηγικοῦ καί τά τακτικοῦ χαρακτῆρος ἀντικείμενα ὑπάρχει μία ἐνδιάμεσης θα λέγαμε βαθμίδος ἐκκρεμότητα, συγκεκριμένα ὁ συντονισμός μας σέ Β'βάθμιο ἐπίπεδο μέ ὁμοιοεπαγγελματικούς χώρους, πού καθυστερεῖ ἀνεπίτρεπτα ἀπό καταβολῆς ΜΕΤΡΟ. 'Ανεξαρτήτως τοῦ τακτικοῦ-στρατηγικοῦ συνδικαλιστικοῦ εργου, τό ΣΕΛΜΑ παρουσιάζει καί σημαντικές λειτουργικές καί ὀργανωτικές ὑστερήσεις καί στρεβλώσεις πού πρέπει νά νοικοκυρευτοῦν ἄμεσα. Μείζονα κενά φαίνεται νά ὑφίστανται στή διαχείριση πόρων καί τή σχετική τεκμηρίωση. Αὐτός εἶναι ἕνας τομέας πού ἀναπόφευκτα θά ἀπαιτήσει ἀμειβόμενη συμβολή ἐξωτερικοῦ συνεργάτη γιά νά ἐπιτευχθεῖ λογιστική τακτοποίηση καλύπτουσα ὅσο τό δυνατόν μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Πρέπει νά δοῦμε περιπτώσεις αμφιλεγόμενων οἰκονομικῶν βοηθημάτων: εἶναι εὐπρόσδεκτη κάθε πρωτοβουλία ἀνθρωπισμοῦ & ἀλληλεγγύης, ἀλλά δέν νοεῖται ἐμπλοκή τῶν ταμείων τῶν σωματείων. Τά ἀποθεματικά τῶν σωματείων εχουν ἄλλον θεσμοθετημένο σκοπό. Καμμία ἀντίρρηση νά στήσουμε ἐπί τούτου ταμεῖα ἀλληλοβοήθειας κλπ μέ ὑποδειγματική διαφάνεια, ὅπου καθένας θά συνεισφέρει κατά βούληση καί θά εχει ελεγχο γιά τό ποῦ διοχετεύεται ἡ συνεισφορά του. Tό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν ἀναγκαιότητα ἑνός ξεχωριστοῦ ἁπεργιακοῦ ταμείου.
Μηχανισμός ἐνημερώσεως, δημοσιότητος καί προπαγάνδας: ὑπολείπεται τῶν ἀναγκῶν. Μηχανισμοί κινητοποιήσεων, περιφρουρήσεων καί γενικά ὑποστηρίξεως ἀγωνιστικῶν δραστηριοτήτων: χωλαίνουν -γιά να μήν ποῦμε πώς εἶναι πρακτικά ἀνύπαρκτοι-, βασιζόμενοι σέ ἕνα βολονταρισμό τῆς τελευταίας στιγμῆς, too little and too late. Γενικά τό ὀργανωτικό μας σκέλος διακρίνεται ἀπό ἕνα "χειροτεχνισμό" (γιά νά μνημονεύσουμε καί μία ψυχή πού τόν ἐπεσήμαινε κατ'ἐπανάληψη!) παρά τίς φιλότιμες προσπάθειες μίας μειοψηφίας ἐκλεγμένων μελῶν μέχρι τώρα. `Ομολογουμένως περιλαμβάνει ἄχαρες καί ἀφανεῖς ἀγγαρεῖες πού δέν προσπορίζουν καθόλου "δάφνες" στούς ἀσχολούμενους, ἀλλά πού χωρίς αὐτές, οἱ "ενδοξες" καί προβεβλημένες δραστηριότητες δέν πιάνουν τόπο. Περιμένουμε νά δοῦμε καί συνυποψηφίους πρόθυμους καί ἱκανούς νά συνεισφέρουν ἀποφασιστικά σέ αὐτές. Ἰδανικά, τό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει νά ἀντανακλᾶ καί τό ἴδιο τίς ἀλλαγές πού θέλει νά ἐπιφέρει, ὁπότε πρέπει νά διέπεται ἀπό πλατιά, συμμετοχική καί ἀμεσοδημοκρατική λήψη ἀποφάσεων, μέ τά Δ.Σ. τῶν σωματείων νά περιορίζονται σέ διεκπεραιωτικό ρόλο. Ἐδῶ ὅμως ἀναδύεται ἡ σοβαρότερη ἀναπηρία -καί γενεσιουργός ὅλων τῶν ὑπολοίπων-, πού βρίσκεται σέ μᾶς τούς ἴδιους. Παρουσιάζουμε ἀπαράδεκτα χαμηλή συμμετοχή τῆς βάσης στά κοινά. Δέν ὑπάρχει περίπτωση νά δοῦμε καμμιά προκοπή χωρίς νά ἀλλάξομε ἄρδην τρόπο ζωῆς. `Η παθητική ἀνάλωση ἐλευθέρου χρόνου σέ ἀνούσια χασομέρια, ξεκομμένα ἀπό τήν αἰχμή τοῦ ταξικοῦ καί γενικότερα τοῦ κοινωνικοῦ ἀγῶνα εἶναι ὅτι τό ἐγκληματικότερο ἀπέναντι στούς εαυτούς μας καί -κυρίως- στούς ἀπογόνους μας. Εἶναι ἀδιανόητη ξεφτίλα σέ πανεργατικές διαμαρτυρίες νά μετέχει ἀπό ἐπιχείρηση 2800 ἀτόμων 1 (ὁλογράφως ἕνας!) ἐργαζόμενος καί τό ἄλλο ἄκρο τοῦ πανώ νά εἶναι ἀναγκαστικά δεμένο σέ κοντάρι ἄλλου σωματείου!
Να ἀφανίσουμε πρῶτα τό μικροαστό πού κουβαλᾶμε μέσα μας καί μετά τούς ἀπέξω! Ο καλοπερασάκιας πού "απλῶς κοιτάει τή δουλειά του" εἶναι πολύ πιό ἐμετικός ἀπό ἕναν ἀνιδιοτελή ἀκτιβιστή τοῦ φασισμοῦ! Τελειώνοντας: Βασικά βιογραφικά μου στοιχεῖα εἶναι διαθέσιμα ἐδῶ. `Υπάρχει μία σειρά ἀπό προσωπικές μου θέσεις σχετιζόμενες μέ τό ἐπάγγελμα τοῦ μηχανικοῦ καί τοῦ συγκοινωνιοτεχνικοῦ, ἰδιαίτερα στόν κλάδο τῶν σιδηροδρόμων. Ἐνδεικτικά, μπορεῖ κανείς νά ἀνατρέξει στίς σημαντικότερες ἐξ αὐτῶν στά κάτωθι links:
Subscribe to:
Posts (Atom)
Εγγραφή
|
Posts
