ΓΙA ΤO "ΚΛΕΙΣΤO ΣYΣΤΗΜΑ" ΜΕΤΡO

Βραζιλία 2013: Σέ πυρκαϊά πού εξερράγη σέ νυκτερινό κέντρο "διασκεδάσεως" σκοτώνονται 242 ατομα.Τό σκηνικό θυμίζει ντοκουμέντα από τά κρεματόρια των Ναζί, μέ δεκάδες απανθρακωμένα πτώματα συσσωρευμένα σέ μακάβρια συμπλέγματα. Η ιδιοκτησία του κέντρου διέταξε τούς σεκιουριτάδες νά κλειδώσουν τίς εξόδους (μαζί καί εκεινες της εκτάκτου ανάγκης) γιά νά μή διαφύγουν θαμωνες χωρίς νά εχουν πληρώσει τό λογαριασμό!!

.

Αθήνα 2017: Τό κατάπτυστο μνημονιακό καθεστώς επιφυλάσσει μία παρόμοια τύχη σέ οσους θά εχουν τήν ατυχία νά παρευρίσκονται σέ μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στό Μετρό. Ξεκινάει στούς σταθμούς η απόπειρα εγκαταστάσεως εμποδίων προσβάσεως, αλλά καί αποχωρήσεως, συνδεομένων μέ τό σύστημα κομίστρου. Προφανής στόχος η καταπολέμηση της λεγόμενης "λαθρεπιβιβάσεως" μέ κάθε κόστος. Αφ' ενός τό κόστος της δυσλειτουργίας καί του καθημερινου βασανισμου, μέ στραγγαλισμό των επιβατικων ροων μέσα από συμπληγάδες στενωπούς σέ ωρες αιχμης, μέ κατακόρυφη αυξηση των τριβων μεταξύ διασταυρουμένων ροων εισερχομένων, εξερχομένων καί μετεπιβιβαζομένων πρός τίς διάφορες κατευθύνσεις. Αφ'ετέρου μέ τό τεράστιο καί φρικτό ρίσκο μιας εκατόμβης -καί βάλε- σέ περίπτωση προκλήσεως πανικου. Δέ θά χρειαστει κάποιος βομβιστής αυτοκτονίας νά θυσιάσει τή ζωή του. μέ ακίνδυνες στρακαστρούκες καί καπνογόνα μπορει νά προκαλέσει πανικό καί τέτοιο ποδοπάτημα πάνω στίς "μπάρες", φονικότερο από οποιοδήποτε κατασκεύασμα μαζικης εξοντώσεως. Καί τό διεθνές σκηνικό δέν αφήνει αμφιβολία οτι αργά η γρήγορα θά τό εκμεταλλευτουν αυτό ανενδοίαστα προβοκάτορες των σκληροπυρηνικότερων εκ των δυτικων ιμπεριαλιστων. Αυτό ομως μπορει νά μην ειναι μία ολιγωρία, αλλά μία πρόθεση των εμπνευστων του προκείμενου τερατουργήματος, μέ τό αζημίωτο φυσικά οπως στήν περίπτωση του ανωτέρω Βραζιλιανοῦ ολοκαυτώματος. Μιά κλασσική περίπτωση οπου τό κέρδος τίθεται πάνω από τήν ασφάλεια, οπως σέ πλειστες οσες περιπτώσεις νεοφιλελεύθερων συγκοινωνιακων λαθροχειριων διεθνως.

Μας ηταν γνωστό από κατασκευης του Μετρό από τούς παλαίμαχους συγκοινωνιολόγους της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ καί της Bechtel οτι καλως η κακως -καί μαλλον καλως- ο σχεδιασμός των εγκαταστάσεων, σέ αντίθεση μέ κάποια δίκτυα της αλλοδαπης, δέν επέτρεπε μία εστω εκ των υστέρων μετατροπή του συστήματος σέ κλειστό. Δέν τό ευνοει η διάταξη καί προσανατολισμός των προσβάσεων καί των διόδων. Αμείλικτα ερωτηματικά καί αιτιάσεις γιά τό σχεδιασμό καί τή μεθόδευση Πως λοιπόν παρεισέφρυσαν "ἁπό τό παράθυρο" αυτά τά παράταιρα γιά τό δίκτυό μας συστήματα? Ανέκαθεν, στήν προπαρασκευή των ὅποιων μειζόνων δομικων παρεμβάσεων καί καινοτομιων στό δίκτυο, ουδέποτε προηγειται ενημέρωση καί διαβούλευση μέ τό προσωπικό πρώτης γραμμης, ενα βασικό στοιχειο δημοκρατικότητας στό χωρο εργασίας. Ανεξέλεγκτο κουμάντο ουσιαστικά φαίνεται πώς κάνουν οι επίδοξοι προμηθευτές καί ἐργολάβοι. Εξ αλλου αυτή η ταξικης φύσεως περιφρόνηση καί αλαζονεία εναντι της εμπειρίας των υφισταμένων, υπηρξε καί μία βασική πηγή κακοτεχνιων καί μακρόχρονων "παιδικων ασθενειων" σέ νευραλγικές δράσεις, οπως η εισαγωγή νέου τροχαίου υλικου. Πέρα από ομιχλώδη γενικόλογα κατά καιρούς στόν τύπο, δέν εχει γίνει αντιληπτή καμμία διαβούλευση μέ τούς συγκοινωνιοτεχνικούς καί λοιπούς τεχνικούς πρώτης γραμμης στήν επιχείρηση. Ακόμη χειρότερα, μας ειναι ακόμη παντελως αγνωστες ολες οι τεχνικές καί λειτουργικές πτυχές καί ιδιαιτερότητες του συστήματος. Τί συμβαίνει π.χ. οταν από αδεξιότητα η αβεβαιότητα κάποιος διπλοεπικυρώσει τήν κάρτα του κατά τήν εισοδο η τήν εξοδο? Υπάρχει κίνδυνος υπερχρεώσεων από τέτοιες μικροπαραδρομές? Τί πολιτική εφαρμόζεται κατά τό πέρας των αγορασμένων μονάδων? Στό BART του Αγ. Φραγκίσκου γιά παράδειγμα, μέ οποιοδήποτε μή μηδενικό υπόλοιπο, ακόμη καί 5 σέντς, ο επιβάτης δικαιουται μία τελευταία, οσοδήποτε μεγάλη διαδρομή, πού μάλιστα δέν αφαιρειται κατά τήν επόμενη επανατροφοδότηση! Ποιός "φωστήρας" σχεδίασε τούς στραγγαλισμούς καί παρεμποδίσεις των ροων επιβατων σέ σημεια νευραλγικά, ακόμη καί επικἰνδυνα, οπως τά ακρα των αποβαθρων? Ποιοί παραμηχανισμοί εκτελουν τόν τεχνικολειτουργικό σχεδιασμό εν πλήρει αγνοία καί περιφρονήσει των θεσμοθετημένων μελετητων, θεματοφυλάκων καί οργάνων υλοποιήσεως των σχεδίων ασφαλείας των σταθμων? Ειναι ενήμερη η Πυροσβεστική, εχει αδειοδοτήσει τόν αλλοιωμένο πλέον τρόπο λειτουργίας των σταθμων? Ποιός δυναμίτισε τήν πολλαπλη λειτουργικότητα των αποβαθρων, οπως στήν περίπτωση της Νερατζιώτισσας? Εμεις θέλομε σταθμούς οσο τό δυνατόν ανοικτούς καί ενταγμένους καί σε παράπλευρες, μη αμιγως συγκοινωνιακές λειτουργίες της πόλεως, ελεύθερα προσπελάσιμους στόν καθένα. Θεωρουμε ολους τούς χώρους επιβατων αναπόσπαστο κομμάτι του ανεμπόδιστα προσβάσιμου αστικου χώρου. Προς τί τό απαράδεκτο τσεκάρισμα του εισιτηρίου καί γιά τήν εξοδο? Γιά νά εγκλωβίζεται καί νά στριμώχνεται από προστιμοθηρες οποιος ειχε τήν ατυχία νά του λήξει ο χρόνος μετακινήσεως πού περιειχε τό εισιτήριό του? Εδω αφαιρειται καί τό στοιχειο της επιεικους ανθρώπινης κρίσεως ενός συμβατικου ελεγκτή, πού θά μπορουσε νά παραβλέψει μιά ολιγόλεπτη απόκλιση από τό χρόνο λήξεως του εισιτηρίου. Αυτό δεν αποτελει παράνομη κράτηση, ακόμη καί μέ βάση τήν "σικέ" μπουρζουάδικη ψευτοπροστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων? Ουχ'ηττον: Ποιοί ειναι οι οροι "συνεργασίας" της υποτιθέμενης Σ.Δ.Ι.Τ? Και από που τέθηκε θέμα "ΣΔΙΤ"? Δεν υπεισέρχεται πουθενά τό "δημόσιο" επί τοῦ προκειμένου. Στίς σχετικές Ανακοινώσεις του ΟΑΣΑ δέν αναφερόταν ρητά τό "κλείσιμο" του συστήματος. Σέ τί ποσοστό υπεισέρχονται εργολαβικά συμφέροντα στόν ολο τομέα διαχειρίσεως καί τεχνικης υποστηρίξεως κομίστρου?

Βαρειές αρνητικές εμπειρίες από τήν εφαρμογή στό εξωτερικό

Τά διαφόρων μορφων τουρνικέ αποτελουν μείζονες πονοκεφάλους, σχεδόν στίβο μάχης! Οποιοδήποτε στοιχειο δυσκινησίας, προσωρινό οπως οι αποσκευές η μόνιμο οπως οι κινητικές δυσχέρειες μπορουν νά φρακάρουν ενα η περισσότερους χρῆστες καί διόδους. Ιδιαίτερα τραυματική ηταν η εμπειρία μας στή Λισσαβῶνα. Δέν ησαν καν ξεκάθαροι οι τρόποι λειτουργίας καί οι διαιτερότητες του συστήματος. Δέν ηταν ξεκάθαρο πως καί πότε φορτιζόταν η μαγνητική κάρτα γιά ομαδική χρήση, η γιά διαδοχικές διαδρομές από ενα χρήστη. Στά 3 δευτερόλεπτα οι μπάρες ξανάκλειναν (ο γράφων χτυπήθηκε επώδυνα στό υψος των προτάφων μέ παρ'ολίγον καταστροφή των ματογυαλιων), ενω σέ περιπτώσεις σφάλματος απαιτειτο η απεμπλοκή από προσωπικό "σεκιούριτυ". Αρνητικές ησαν οι εμπειρίες σέ επίπεδο κομίστρου καί από τόν επιθετικό ανταγωνισμό καί τήν ασυμβατότητα κομίστρων μεταξύ ιδιωτικοποιημένων καί μη συγκοινωνιακων επιχιρήσεων, μέ απροσδιόριστο γιά εναν επισκέπτη καθεστώς μετεπιβιβάσεων.

Περαιτέρω στοιχεια πού μας ωθουν στήν πλήρη αρνηση του "κλειστου συστήματος"

Θεωρουμε οτι τό ολο σκηνικό υπαγορεύεται από τήν ευρύτερη αυταρχικοποίηση καί από τήν καταπίεση των ασθενεστέρων τάξεων σέ μία ολο καί πιό Οργουελλική Ευρώπη. Οσο υπηρχε ενα δίκαιο κόμιστρο, προσαρμοσμένο στό γενικότερο βιοτικό επίπεδο, καί ενα ευλογο υψος προστίμου, οπως ηταν τό 20πλάσιο του εισιτηρίου, οι σχετικές κοινωνικές τριβές ησαν ελαχιστοποιημένες. Τώρα πρώτιστος στόχος φαίνεται νά ειναι η ψυχολογική υποδούλωση καί καθυπόταξη των πολιτων, κυρίως του προλεταριάτου καί του πρεκαριάτου. Η σιδερόφρακτη περικύκλωση κάθε ψἠγματος κοινωνικου αγαθου. Η τρομοκρατική στρατιωτικοποίηση τῆς ὅποιας ἐπιτηρήσεως ἢθελε υπάρχει. Ο επιδεικτικός αποκλεισμός των απόλυτα ενδεῶν εκτός συστήματος, ὥστε οἱ μισόπτωχοι πού εχουν (γιά πόσο ακόμη?) δυνατότητα προσβάσεως νά αισθάνονται καί "προνομιουχοι" από πάνω! "Ἁποστειρωμένοι" συγκοινωνιακοί χωροι, οπου κυκλοφορουν υποταγμένα και καταγεγραμμένα ρομποτάκια σέ αυστηρά προκαθορισμένες ροές, ενα ανά 3 δευτερόλεπτα. Αλλο ενα ορόσημο στό σφίξιμο του εφιαλτικου "Οργουελλικου" κλοιου.

Ποιά στοιχεια του νέου συστήματος θεωρουμε επιτρεπτά καί ποιά οχι.

Μέ δεδομένη τήν υπαρξη κομίστρου, τό ηλεκτρονικό εισιτήριο σάν πρόσθετη εναλλακτική διευκόλυνση πληρωμης κ.λπ. δέν μας βρίσκει κατ'αρχήν αντίθετους. Ηλεκτρονικό εισιτήριο ομως δέν συνεπάγεται κατ'ανάγκη κλειστό σύστημα, ετερον-εκάτερον. Οπωσδήποτε απαιτειται υπολογίσιμο οικονομικό κίνητρο γιά τήν προτίμηση του "ἑξυπνου" εισιτηρίου, τουλάχιστον 10-15% χαμηλότερη χρέωση από του συμβατικου εισιτηρίου γιά τήν ιδια διαδρομή καί δικαιότερη κλιμακωτή χρέωση στίς βραχειες διαδρομές. Αναμφισβήτητο κίνητρο γιά τίς επικυρώσεις στήν εξοδο θά αποτελει η αποφυγή τοῦ ἄσκοπου "ἀδειάσματος" της κάρτας.

H παρακολούθηση των διαδρομων ειναι ενα πολύ χρήσιμο συγκοινωνιολογικό εργαλειο, πού εξαλείφει σχεδόν τελείως τίς πολυδάπανες ερευνες δεδηλωμένης προτιμήσεως καί μπορει νά αξιοποιηθει στό επακρο π.χ. γιά τήν αναδιάταξη των λεωφορειακων γραμμων ωστε νά ελαχιστοποιουνται οι μετεπιβιβάσεις. Επ ουδενί ομως πρέπει νά ταυτοποιουνται εκ παραλλήλου οι χρηστες! Αυτό κατ'αρχή θα μπορουσε νά διασφαλίζεται μέ ανώνυμους τίτλους μεταφορᾶς, πού ενέχουν ομως τό ρίσκο οτι αν κλαπουν δέν μπορει ο δικαιουχος νά τούς μπλοκάρει καί νά περισώσει τό υπόλοιπό τους. Ενδεχομένως θά επρεπε ολες οι συνδρομές νά ειναι διαθέσιμες καί σέ ανώνυμη εκδοση, μέ επιλογή του χρήστη γιά τό ποιο από τά 2 ρίσκα θά πάρει.

Τό κακό ειναι οτι αποκρύπτονται ολες αυτές οι λεπτομέρειες, ειναι αγνωστο τό τί ακριβως μαγειρεύεται, καί πάνε να μας φορεθουν "τετελεσμένα γεγονότα" από τήν πίσω πόρτα.

Αιχμές του δόρατος γιά τό κίνημα αντιστάσεως

Ειναι σαφές οτι η τεχνική, επικοινωνιακή καί επιχειρησιακή υποστήριξη της αντιστάσεως κόντρα στίς επαπειλούμενες εξελίξεις περνάει μέσα από τό εργατικό κίνημα των ιδιων των συγκοινωνιων πρωτίστως καί τό φέρουν πρό επιπροσθέτων μεγάλων ευθυνων. Κομβικά στοιχεια του αγωνα αναδεικνύονται τα εξης:

H πάση θυσία αποτροπή απομακρύνσεως του προϋπάρχοντος συστήματος κομίστρου. Η παράλληλη υπαρξη του διασφαλίζει τό αναλλοίωτο του εργασιακου αντικειμένου των εμπλεκομένων συναδέλφων καί τήν μή πραγματοποιησιμότητα του "κλειστου συστήματος"

Να εξαπολυθει κάθε δυνατός "κλεφτοπόλεμος", ωστε να καταστει ασύμφορη καί ανέφικτη η εμπλοκή ιδιωτων υπεργολάβων, νά καταρρεύσει στά ερείπιά της κάθε απόπειρα "Σ.Δ.Ι.Τ." σέ οποιο εξελικτικό στάδιο καί αν βρίσκεται

Να αξιοποιηθει θεσμικά κάθε στοιχειο παραβιάσεως προσωπικων δεδομένων

Η αντίστασή μας δέν μπορει παρά νά εκληφθει ως μία συνολική, δυναμική αμφισβήτηση ολων αυτων των συστημάτων καί τεχνολογιων πού μας υποδουλώνουν καί μας στραγγαλίζουν δηθεν στό ονομα μιας ομιχλώδους "νομιμότητας" καί ως ενα κάλεσμα σέ πολιτική ανυπακοή. Καί τό κίνημα πρέπει νά διεθνοποιηθει καί νά εξαπλωθει σέ ολες τίς περιοχές πού μαστίζονται από τέτοια συστήματα.